|
De grootste kritiek die Paarsgroen+ tot hiertoe – m.i. terecht – kreeg was dat ze geen meerderheid heeft in beide taalgroepen. Bij nader toezien blijkt, dat de laatste keer dat dat gebeurd is, in 2003 was bij het tot stand komen van de regering Verhofstadt II. Die heeft er toen, ondanks die meer evenwichtige verdeling – ook niet veel van terecht gebracht, al moet gezegd dat de grootste schade toen al was aangebracht door de paarsgroene regering van Verhofstadt I. De enige reden waarom men er nu CD&V heeft bij genomen – men had die niet nodig om een meerderheid te hebben - was om de Vlaamse oppositie wat kleiner te maken. Dat is ook de reden waarom ik deze federale regering geen Vivaldi noem, maar Paarsgroen+, omdat dat plusteken voor CD&V staat, die niet bij Vivaldi hoorde. Vijfde wiel aan de wagen, zeg maar.
Bij CD&V zijn ze nog lichtgelovig, maar niet dom. De partij heeft geen boegbeelden meer. Degenen die er nog voor zouden kunnen doorgaan – een De Crem bv – hebben ervoor gepast en degenen die tenslotte tot de Paarsgroen+-regering zijn toegetreden zijn mensen met weinig of geen politieke ervaring. Dat laatste geldt ook voor voorzitter Coens, een watje dat geen vergelijking kan doorstaan met een Dehaene, zelfs niet met de minder goden Leterme en Peeters. Er zullen halve mirakels moeten gebeuren wil de partij bij de volgende verkiezingen alleen nog maar stand houden.
Dat laatste geldt ook voor Open VLD. Het beleid van Paarsgroen+ dat stijf staat van staatsteun en beperkingen van de vrijheden, wat haaks staat op de liberale ideologie. Lachaert en Decroo kozen eerst voor Paarsgeel om eerstgenoemde partijvoorzitter te kunnen laten worden. Eens dat gebeurd was, ruilden ze Paarsgeel voor Paarsgroen, dat ze eerst hadden afgewezen. Wie zich echt liberaal voelt en deel uitmaakt van de Open-VLD achterban, zal twee keer nadenken alvorens hij die kazakdraaiers bij een volgende verkiezing zijn/haar stem nog zal geven. De premierbonus die de partij kreeg, was het judasgeld om de N-VA te laten vallen en de MR van stoorzender Bouchez aan boord te hijsen. In een normale democratie zou een zevende partij nooit het premierschap krijgen. Only in Belgium.
Wat beide partijen, zowel Open VLD als CD&V mogen verwachten, is een zoveelste pandoering bij de eerstvolgende verkiezingen. Buiten het feit dat ze hun eigen regio in de steek hebben gelaten, sterft hun trouwste ledenafdeling, die van de derde leeftijd, gewoon af en moeten ze niet hopen op de jeugd. Die kiest voor het Vlaams Belang, de PvdA of voor ‘la gauche caviar’ van mateke Rousseau, die zelf amper niet meer durft zeggen dat hij nog socialist is.
|
