In mijn blog van 13 dezer (‘Wishful thinking’) had ik het terloops even over de laatste peiling omtrent het kiesgedrag en schreef ik daarbij dat het – zoals bij de meeste peilingen - maar ging om een tijdelijke vaststelling, een momentopname zeg maar. Bij deze peiling stelde het feitelijk nog minder voor dan anders omdat men altijd rekening houdt met een foutenmarge van 3%. Er was nl geen enkele partij die meer dan 3% won of verloor t.o.v. de vorige peiling, waardoor het dus goed kon zijn dat er helemaal niets veranderd was en men zich dan ook blij maakte met een dode mus. En er is meer.
Zo’n peiling houden op een moment dat er meer dan grote verwarring heerst in het politieke wereldje én in alles wat met het Coronasvirus te maken heeft, waarbij immunologen, virologen en politiekers het over alles en nog wat dan weer eens of oneens zijn, heeft het geen zin een peiling te houden. Daarmee zou men best wachten tot de situatie min of meer opgeklaard is. Dat wil zeggen tot ná de crisis, wanneer men de schade zal kunnen opmeten, de gevolgen van de crisis en de aanpak ervan.
Ondertussen zitten we zo stilaan wel opgezadeld met een soort politiestaat, met een avondklok, gesloten horeca en zowat alle ‘niet essentiële’ winkels, drones die de burger bespieden, inzage door de fiscus van de bankrekeningen, een staatsdienst om de waarheden (welke?) op hun echtheid te controleren, een minister die niet eens verkozen werd en ga zo maar verder. In hoeverre dat allemaal niet misbruikt wordt, al dan niet volgens de wet, daar hebben we voorlopig het raden naar. En dat alles met een premier en een minister van Justitie van een liberale partij waarvan men normaal verwacht dat ze een garantie zou zijn voor onze vrijheden.
|