|
Een tijdje geleden was er de uitspraak van Bart De Wever dat we in dit land beter met een Angelsaksisch kiessysteem zouden werken. Voordeel daarvan was, volgens Bart, dat we dan te maken zouden krijgen met minder partijen, wat het maken van een regering minder ingewikkeld zou maken. Ik had daarop gereageerd door te zeggen dat men bij ons de kiesdrempel beter zou verhogen van 5 naar 10% en dat dit op een eenvoudigere manier hetzelfde resultaat zou geven. Daar voegde ik toen bij, dat wat we in de Angelsaksische landen tegenwoordig zagen, ook niet dát was. De verkiezingen in de States geven me meer dan gelijk.
Rechtuit gezegd, ik heb me met die Amerikaanse verkiezingen niet erg veel meer bezig gehouden. Daar hebben ze nu maar met twee partijen te doen en de wijze waarop die verkiezingen verliepen was niet om naar uit te kijken. Het was soms beschamend om zien hoe men in de toch machtigste democratie van de wereld* elkaar uitschold vóór de hele wereld en dat nog steeds doet. Op het ogenblik dat ik dit schrijf, is er nog steeds geen winnaar. En dan gaat het alleen nog maar om de president.
Als men ziet hoe het er tegenwoordig ook in onze democratieën aan toe gaat moet men dan ook niet verwonderd zijn dat steeds meer mensen vinden dat ook democratie zijn grenzen heeft. Met de hulp van de (a)sociale media is het één grote kakafonie geworden.
*In onze media heeft men het dikwijls over de USA als ‘de grootste democratie ter wereld’. Dat klopt niet, dat is India met zijn meer dan één miljard inwoners. De States zijn niet de grootste, maar wel nog steeds de machtigste democratie van onze aardbol.
|
