|
In deze rubriek heb ik Open VLD al meer dan eens de partij van de postjespakkers genoemd en daar blijf ik bij. Nu is het wel zo dat CD&V daarvoor tegenwoordig niet veel moet onderdoen. De partij komt nog nauwelijks voor in het grote nieuws, maar zit wel overal nog mee tussen.
Na de uitstap van de N-VA uit de regering Michel, bleef CD&V in de rest-regering zitten. Dat betekende dat de partij het eens was met de mogelijke immigratietoename via het verdrag van Marrakech. Toen er na de verkiezingen van vorig jaar geen nieuwe federale regering kon gevormd worden, bleef de partij wel in die van lopende zaken. Toen die daarna voor zes maand een soort echte regering werd – een met beperkte volmachten – waren ze er weer bij. Bij de poging om een Paars-gele regering te vormen, waren ze ook daar bij en nu doet zich hetzelfde voor bij het initiatief van Lachaert om een Paarsgroene te vormen, ondanks het feit dat die regering in Vlaanderen geen meerderheid zal hebben, iets wat CD&V eerst wel eiste (samen met het uitstellen van de versoepeling van de ethische wetten, waarover gisteren enige deining was maar wat zou zijn ‘bijgepraat’).
Interessant in deze evolutie is de mail die CD&V-voorzitter Coens zijn leden vorige week woensdag stuurde, waarin hij de voorwaarden om met Paarsgroen mee te doen opsomde:
structurele herwaardering van de Gezondheidszorg, eerlijke fiscaliteit, duurzame relance van de economie, koopkracht versterken, zorg dragen voor de allerkwetsbaarsten, efficiënt en krachtdadig bestuur en een geloofwaardig begrotingstraject.
Echte tsjevenpraat, zo vaag dat iedereen het er wel mee eens kan zijn. Zoals Rik Van Cauwelaert in zijn column in de weekeindeditie van De Tijd opmerkte, had dat ook kunnen geschreven zijn door de Bond zonder Naam!
CD&V is een mosselpartij geworden waarmee men alle kanten op kan, maar niet de Vlaamse. Als ze straks Paarsgroen mee in het zadel helpt, verspeelt ze in Vlaanderen haar laatste greintje geloofwaardigheid. De ludieke demonstratie van de VB-top vٕóór de zetel van CD&V met de slogan ‘CD&V, de dweil van de Wetstraat’ – nota bene een vroegere uitspraak van Koen Geens dat zijn partij dat niét zou zijn – kon niet duidelijker.
|
