|
In ‘Grondvest’, het ledenblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) van september 2020, verscheen een interessant artikel over onze Gezondheidszorg en de mogelijke splitsing ervan. Schrijver is Dirk De Schepper, penningmester van VVB Brugge-Oostkust, maar ook actief in de Orde van de Prince en het Davidsfonds.
Het is een verhaal van bijna twee bladzijden, met als conclusie, dat de volledige splitsing niet minder dan een must is en dit ter wille van volledige verantwoordelijkheid, eenvoud, efficiëntie en spaarzaamheid.
De Schepper roept onze politici op bijzondere aandacht te schenken aan de integrale splitsing, dus ook een aparte financiering in eigen handen én schrijft dat niet de drie gewesten, maar de twee gemeenschappen daarvoor bevoegd moeten worden.
Met dat laatste ben ik het niet eens, want in Vlaanderen zijn gewest en gemeenschap één geheel, in Wallonië zijn gemeenschap en gewest gesplitst en is uitgerekend de Waalse gemeenschap een entiteit die de miljardenschulden opstapelt en waarvan ik al jaren schrijf dat men ze beter op zou doeken, een idee dat zelfs in Wallonië veld wint*.
Ik begrijp wel De Scheppers vaststelling dat Brussel te klein is om er een efficiënte zorg te organiseren, maar de “Fédération Wallonie-Bruxelles’, naam die door de francofonen steeds gebruikt wordt, bestaat grondwettelijk niet eens. Met Brussel kan later nog confederaal onderhandeld worden van gewest tot gewest
Ik blijf erbij, dat de splitsing van de Gezondheidszorg en later hopelijk van dit België een zaak is die met gelijke middelen moet bediscussieerd kunnen worden en niet één Vlaamse entiteit tegen twee Waalse, zodat de Vlaamse meerderheid weer maar eens zou moeten onderhandelen vanuit een minderheidspositie..
*Ik verwijs daarbij naar het wekelijks artikel van Rik Van Cauwelaert in de laatste weekeindeditie van De Tijd, die dat bevestigt
|
