Wie in Rotterdam werkloos wordt en een uitkering wil,
- Moet één dag per week voor de gemeente werken.
- Wordt die dag tewerk gesteld in het onderhoud van de wegen.
- Smoesjes om daar vanaf te raken (bv rugpijn of oppas) worden niet aanvaard.
- Wordt verondersteld zich in te zetten voor de maatschappij die hem betaalt.
- Verliest zijn volledige uitkering als hij een job weigert.
- Kan verplicht worden regelmatig cursussen te volgen.
- Krijgt alles uitsluitend in het Nederlands te horen. Die taal kunnen ze op het werk leren.
De stad wil gemakzuchtige inwoners niet verder vergoeden om niets te doen*, omdat men er van uitgaat dat langdurige werkloosheid leidt tot werkonbekwaamheid. Moeders waarvan kinderen op school zijn krijgen de kans in die school een handje toe te steken.
Op korte tijd heeft 40% van de werklozen in Rotterdam werk gevonden!
En dan nog dit: de burgemeester van Rotterdam, de stad van wijlen Pim Fortuyn, is van Marokkaanse afkomst én behoort tot de PvdA, de Nederlandse socialistische partij. Zie je dat bij ons al gebeuren?
Men zou dit systeem ook hier kunnen overnemen. De kans bestaat nl dat de zgz ‘beroepsdoppers’, die in Rotterdam (en misschien ook elders in Nederland) hun uitkering verliezen, naar Vlaanderen verhuizen, waar ze die wél zouden kunnen krijgen. In Wallonië is die kans zelfs nóg groter, al speelt daar voor velen het probleem van het Frans wel mee.
*Doet me denken aan de slogan die ik ooit bij DAF Trucks in Eindhoven zag: ‘Als je niets te doen hebt, doe het dan niet hier’.
|