In ’t Pallieterke van de vorige week verscheen er een lezersbrief van een zekere Remi Schillewaert uit Moerkerke met zijn voorstel tot regeringsvorming. Volgens hem moet de partij, die als grootste uit de verkiezingen komt, de vorming van een nieuwe regering starten, iets wat feitelijk ook nu gebeurt. Mocht die partij geen volstrekte meerderheid hebben, zoals hier steeds het geval is*, dan moet de grootste partij er de tweede bijnemen. Indien deze weigert of men niet tot een akkoord komt, dan de derde en zo verder. Als men helemaal niet tot een meerderheid komt, regeert de grootste met volmachten.
Allemaal wel origineel, al lijkt het een beetje op wat in Zwitserland al gebeurt (zie mijn blog van gisteren). Het gevaar van deze formule zou wel kunnen zijn, dat die grootste partij zelf geen akkoorden wil en de zaak laat aanslepen tot ze er alleen over blijft om dan met volmachten te regeren. En dan zijn we terug bij af, want dat gebeurt hier nu ook, min of meer. Nu is er ook een partij (de MR van Bouchez) die liever geen akkoorden sluit en zo zelf de regering kan blijven bevolken met bijna uitsluitend eigen ministers
Mocht men de formule van Schillewaert volgen, dan zou men daar ook iets moeten aan toevoegen, nl dat als er geen meerderheid gevonden wordt – wat ook nu het grote probleem is – men geen volmachten moet geven, maar verplicht zou zijn x-aantal maanden na de verkiezing opnieuw naar de stembus te trekken (iets wat al bestaat in landen als Spanje en Israël). Dat zou veel politiek getouwtrek vermijden.
Ik blijf er wel bij, dat men best zou vertrekken vanuit de gewesten, die – gelukkig - wel nog degelijk blijven werken en best meer bevoegdheden (en de financiering ervan) zouden krijgen. Eens men daarover tot een consensus zou komen, bespreekt men wat men nog samen kan doen (bv Defensie, Veiligheid en Buitenlandse Zaken) en zou men ook hier, net zoals in Zwitserland, toekomen met een handvol ministers.
Tenslotte vind ik dat Uni(zusen)zo en het VBO zich niet moeten bemoeien met de politiek, evenmin als de socialistische vakbond, die haar leden terugriep uit vakantie om te protesteren tegen alles en nog wat. Die vakbond staat trouwens vooral sterk in Wallonië, waar het zwaar geïnfiltreerd is door de communisten van de PTB.
---
In de marge van bovenstaande, wil ik over die Lachaert nog even kwijt, dat hij me doet denken aan de Verhofstadt van de Burgermanifesten. Die had ook grote verwachtingen gewekt toen hij voorzitter werd van de liberale partij, maar zijn principes compleet overboord smeet toen hij de kans kreeg er iets van te verwezenlijken, De geschiedenis herhaalt zich.
*In 1950 behaalden de christendemocraten (CVP) de volstrekte meerderheid in het toen nog unitaire België. Het was de uitzondering die de regel bevestigde.
|