|
Ik ben lang de mening toegedaan geweest dat Brussel bij Vlaanderen hoorde. Geografisch is dat trouwens nog altijd het geval, het ligt er middenin. Daarmee is feitelijk echter alles gezegd. Voor de rest is Brussel steeds meer een geval apart. Dat de stad en zeker het gewest zo goed als onbestuurbaar is, is voldoende geweten. Eén gewest, één stad, maar negentien bijna onafhankelijke gemeenten met elk een eigen burgemeester, een eigen schepencollege, gemeenteraad, OCM en ga zo maar verder. Op gebied van politie zijn er zes zones, die feitelijk ook niet kunnen werken zoals het hoort, met tenslotte één grote uitzondering: het gewest heeft maar één brandweercorps. Dat kan dus blijkbaar wél.
Ik ben lang niet de enige overtuigde Vlaming geweest die Brussel niet wou loslaten. Denk maar aan Antwerps burgemeester wijlen Lode Craeybeckx – nota bene: socialist - die dat evenmin wilde. Zelfs Gerolf Annemans (VB) zei in ‘De Ordelijke Opdeling van België’, het boek dat hij schreef samen met Steven Utzi, dat hij Brussel bij Vlaanderen wilde houden. Maar dat was in 2010.
Ondertussen is de stad, die Donald Trump, naar aanleiding van de terroristische aanslagen, een ‘hellhole’ noemde, een internationaal broeinest geworden, dat constant in geldnood zit en dat – nog erger dan België zelf – hopeloos verdeeld en politiek oververzadigd is. De laatste wapenfeiten zijn niet alleen de amokmakers aan de kust. Dat gebeurde de vorige jaren ook al maar dan in de parken en recreatiedomeinen van de Brusselse Rand en toen was er nog geen Corona. Erger is dat men nu ook geen doortastende maatregelen treft in het anti-Corona beleid. Daar waar men haast lachte met wat in Antwerpen gebeurde, moet men nu vaststellen dat de koekenstad uit het diepe dal aan het klimmen is dank zij die vrij snelle harde aanpak. In Brussel laat men in sommige Brusselse gemeenten het virus zijn gang gaan omdat men ervan uitgaat slechts maatregelen te zullen treffen als het algemeen gemiddelde voor het hele gewest de drempel van 50 besmettingen op 100.000 inwoners overschrijdt. Dat terwijl de officiële alarmdrempel slechts 20 is. Die is in Brussel al bereikt in 18 van de 19 gemeenten. Dat heeft als gevolg dat ondertussen in sommige verpauperde wijken het virus steeds harder toeslaat en straks iedereen met grote problemen zal zitten, zelfs buiten Brussel. Het is louter toeval, maar Covid-19 past wonderwel bij Brussel-19. Iets voor de cijferfanaten.
Vlaanderen kan Brussel niet links laten liggen en moet er voor zorgen dat er in dat ‘hellhole’ genoeg waarborgen blijven voor de Vlamingen die er nog willen blijven wonen, al dan niet via een confederale overeenkomst tussen de gewesten. Zo lang die er niet komt, zal het probleem Brussel nooit opgelost geraken, via het confederale waarschijnlijk ook niet, maar dat wordt dan hun probleem en niet meer het onze.
|
