Het was te verwachten, maar de sper- en koopjesperiodes zijn in dit land helemaal in de soep gedraaid. Dat komt in eerste instantie wel door de Coronacrisis, maar het is ook niet meer van deze tijd. België is zowat het enige land waar dat nog bestaat. In andere landen kunnen handelaars het hele jaar door kortingen geven. In de grensstreken betekent dat dat heel wat landgenoten regelmatig gaan kopen in Nederland en Duitsland, om nog te zwijgen van de e-commerce waarbij bewezen is dat de middenstand van dit land elk jaar miljarden euro’s eraan verliest. Met dank aan de vakbonden en Kris Peeters die dat spelletje meespeelde en daarvoor beloond werd met een vet betaalde plaats in het Europees parlement.

   Nu is die sper- en koopjesperiode niet het enige waarin dit land verschilt van de buurlanden en soms zelfs van alle andere geïndustrialiseerde landen. Voor de goede orde zet ik degenen die ik ken nog eens op een rijtje (het kunnen er nog meer zijn!):

-           De index.

-           De kiesplicht (samen met Griekenland en Luxemburg). Daar wordt nu wel aan gesleuteld, maar alleen voor de lokale verkiezingen.

-           De werkloosheidsuitkeringen zonder beperking in de tijd. De reden waarom veel Noord-Fransen (geen Walen!) in West-Vlaanderen komen werken is omdat zij in Frankrijk na x-aantal jaren werkloosheid geen uitkering meer krijgen.

-           Het verbod van opkomst voor onafhankelijken bij bedrijfsverkiezingen (zoals bv voor de ondernemingsraden). In Nederland bv mag dat wel.

-           De bedrijfswagens. Nergens rijden er meer en dit als compensatie voor loonsverhogingen die men niet geven kan wegens allerlei akkoorden tussen werkgevers en vakbonden én het risico van nóٕg hogere belastingen (en we hebben al de hoogste ter wereld)..

-           Het afschaffen van de Rijkswacht, wat in geen enkel ander Europees land gebeurd is (gendarmes, marechaussees, guardia civil, carabinieri, die zijn allemaal blijven bestaan).

-           De nationale loonakkoorden (elders zijn die sectorieel).

-           Het recupereren van feestdagen die in het weekeinde vallen.

---

   Misschien heeft de Coronacrisis nog één voordeel. Onder het motto: ‘Never waste a good crisis’ zou men van deze situatie eens gebruik kunnen maken om e.e.a. af te schaffen zodat we onder dezelfde voorwaarden kunnen concurreren als het buitenland. Vergeet niet dat de meeste van die maatregelen misschien wel sociaal aandoen, maar ‘only in Belgium’ kost dit land jaarlijks miljarden euro’s en verzwakt onze concurrentiepositie. De grotere productiviteit die we in Vlaanderen (niét in België!) hadden, zijn we aan het kwijtspelen door o.m. de wereldwijde digitalisatie.