|
Nu Magnette en De Wever voor respectievelijk de PS en de N-VA aan bod zijn om een nieuwe federale regering te vormen, wordt het hoe langer hoe duidelijker dat de zgz ‘drie koningen’ er een potje van aan het maken waren. Men zou ze eerder de drie simpele zielen kunnen noemen die, alhoewel alle drie pas verkozen tot nieuwe voorzitter van hun partij, met helemaal geen nieuwe ideeën afkwamen, maar integendeel voortborduurden op het oude Belgische systeem dat zijn tijd al ruim heeft gehad.
Inhoudelijk hadden de drie nog geen enkel akkoord, maar ze hadden al wel een verdeling van de ministerposten gemaakt! Typisch voor onze liberalen, zeker voor die Bouchez die als enig wapenfeit heeft dat er onder zijn MR-voorzitterschap meer liberalen in ministeriële functies zitten dan ooit te voren. Dat dit niet gebeurde door bekwaamheid of ervaring maar louter door een opeenvolging van onverwachte gebeurtenissen (Marrakech, twee toplui naar Europa en Corona) doet er hem niet toe. Dat Open VLD’er Lachaert hem blijft steunen in zijn dwaasheid en zijn partij niet in een nieuwe federale regering wil laten treden zonder de Waalse zusterpartij, is nog verklaarbaar. Dat Coens er achter blijft staan bewijst dat hij inderdaad – zoals ik al noteerde – niet veel beter is dan zijn voorganger die ook als zelfbenoemd Vlaams minister brokken blijft maken. Ga met zo’n mannen naar de oorlog!
Terwijl de ‘drie koningen’ (voor mij twee plus een hofnar) onderling nog ruzieden over abortus en verzoeningsvergaderingen, waren PS en N-VA al alternatieve onderhandelingen begonnen. ‘Mateke’ Rousseau hing daar tussen, terwijl ook hij de oude socialistische politiek trouw bleef door zijn wagentje aan dat van de PS gekoppeld te houden. Tenslotte kregen Magnette en De Wever voorrang omdat zij en niet de drie koningen de opdracht kregen van die andere koning, uit Laken. Een koningskwestie, zeg maar...
|
