Het zou best kunnen dat ook de poging tot vorming van een nieuwe volwaardige federale regering door PS en N –VA niet zal lukken, Zo’n regering heeft nl een soliede meerderheid nodig, plus een meerderheid in elke landshelft en dat betekent dat er ook andere partijen mee in het bad zullen moeten. ‘Mateke’ Rousseau zal wel geen probleem opleveren, zolang hij blijft luisteren naar wat Magnette hem oplegt. Diezelfde Magnette, die vroeger zei nooit met de N-VA te zullen regeren, blijkt nu een veto te hebben tegen de aanwezigheid van twee liberale partijen in ‘zijn’ regering. Hij schijnt nl ook overhoop te liggen met die Bouchez oets wat men hem zelfs niet eens kwalijk kan nemen. Alleen willen de Vlaamse liberalen dan ook niet verder meespelen.

   Men zou ermee kunnen lachen, al dreigt er een ander probleem op het oude België af te stevenen. In geval er tegen einde september geen nieuwe regering is en Sophietje haar termijn ten einde loopt, moet dat mens weer het vertrouwen vragen aan het parlement. Vertrouwen dat ze dan waarschijnlijk niet zal krijgen. Nieuwe verkiezingen, dan maar. Dat blijkt alleen te kunnen als daarvoor een meerderheid is in het parlement. Met in het achterhoofd dat alle traditionele partijen (én de N-VA) vrezen bij die verkiezingen verdere verliezen te gaan moeten incasseren, loopt er in die partijen niemand warm voor die nieuwe verkiezingen. Als het zover is, blijft er maar één oplossing over, nl dat het kaduke ploegje van Sophie zal verder gaan in lopende zaken, eventueel tot in 2024.

   Kan men zich dat voorstellen: in de (hopelijke) nasleep van de Coronacrisis met alle problemen en schulden van dien, met een tekort van meer dan 50 miljard euro op de lopende begroting en een staatschuld met mediterrane proporties?

   ‘Il n’y a que le provisoire qui dure’, zeggen de Fransen (alleen het tijdelijke blijft duren). Bij ons lijkt dat niet anders.