|
‘De wereld is om zeep; er gebeuren rare dingen rondom mij.
Helemaal om zeep en het laatste oordeel kan niet ver meer zijn’.
(Urbanus van Anus).
Zover als Urbanus het bezong zijn we nog niet, maar we zijn wel goed op weg: de klimaatperikelen, het ‘Me Too’ gedoe, de coronacrisis en – voorlopig nog laatste – de rassendiscriminatie. De rode draad die door al deze heisa loopt, heet ‘Sociale Media’.
Iedere hond met een hoed op kan de dag van vandaag schrijven en fotograferen wat hij wil en het daarna op het Internet smijten. De gekste dingen eerst. Criminelen zetten zelfs hun wandaden op het Internet, tot moorden toe. Daarna zijn ze verbaasd dat ze gepakt worden, al hebben ze tegenwoordig bij ons zelfs dan nog de kans er goedkoop vanaf te komen. Wie zich een advocaat van het niveau Jef Vermassen kan veroorloven, zelfs als medeverdachte in een kidnapping die al bij al nog niet slecht afloopt, maakt veel kans een veroordeling te ontlopen. De laatste vier jaar werden hier 387 veroordeelde terroristen vervroegd vrij gelaten, sommigen niet omdat ze het niet zouden gedaan hebben, maar gewoon door procedurefouten, waardoor er geen enkele reden was dat ze niet zouden herbeginnen.
Er komen in onze wereld steeds meer langdurige zieken, voornamelijk door een toename van de geestelijke ongezondheid. Dat laatste is een gevolg van het ongebreidelde gebruik van de smartphone, waardoor de geesten niet meer tot rust komen en vroeg of laat op tilt zullen slaan. Dat soort volkje stelt zichzelf geen vragen meer over al dan niet fake news, slikt zowat alles wat het onder ogen krijgt en geeft lijdzaam gevolg aan elke oproep tot betogen tegen eender wat, al was het maar om op het einde van die betoging mogelijks misbruik te kunnen maken van de chaos en tot vernietigen en plunderen over te gaan. Zo’n situaties, waarin onze wereld nu verzeild is geraakt; zal leiden tot ofwel complete chaos ofwel tot e.o.a. vorm van dictatuur. Het is de staat of de straat. Met dank aan een generatie politiekers die het zover heeft laten komen.
|
