|
Terwijl iedereen de adem inhoudt hoe het met de corona-crisis zal aflopen, zijn er nog maar weinigen die zich afvragen wat er daarna zal gebeuren. Bijna alle landen, waarvan de meesten nu al diep in de rode cijfers zitten, geven momenteel extra miljarden uit alsof het peanuts zijn. De landen met een eigen munt kunnen dat later corrigeren door hun munt te devalueren. De vraag is maar hoe de E.U. dat gaan aanpakken, want de deelnemende landen van de Eurozone kunnen hun munten niet meer apart devalueren. Zal men straks naar een devaluatie van de Euro zelf gaan? Er zal nog wat water door Rijn en Donau vloeien vooraleer daarover unanieme besluiten zullen worden genomen.
Voor wat de Belgische politiek betreft, zal dit land ook grote aanpassingen moeten doen. De vorming van een nieuwe federale regering is nog altijd opgeschort en geen mens – buiten enkele verstokte unitaristen zoals die Bouchez - gelooft nog dat dat op de traditionele manier zal kunnen gebeuren.
Om te beginnen beseft men bij CD&V nu stilaan dat de partij gegijzeld wordt door een combinatie van linksen en francofonen, iets waarmee men bij een volgende verkiezing in Vlaanderen geen stemmen zal winnen, integendeel. De enige beleidsniveaus die nog werken zijn de regio’s en de roep om van daaruit te vertrekken wordt steeds sterker, zelfs bij geëvolueerde Waalse juristen zoals een Marc Uyttendaele (‘monsieur Onkelinx’) en een Philippe Destatte (hoofd studiedienst Jules Destrée). Hoe kan bv het verpauperende Wallonië in stand gehouden blijven naast een welvarend Vlaanderen, zeker in de wetenschap dat de transfers vanaf 2024 stilaan moeten uitdoven? In het licht daarvan moet men in Waalse kringen stilaan maar eens ophouden de Vlamingen af te schilderen als halve nazi’s, zeker met de wetenschap dat de kans groot is dat er in 2024 in Vlaanderen een meerderheid zal zijn van Vlaamsnationalisten?
PS. Ik heb deze blog ook doorgestuurd naar het weekblad ‘Kerk & Leven’ als antwoord op een artikel daarin van Dave Sinardet, politicoloog aan de VUB en overtuigd belgicist, waarin hij het oude, niet meer werkbare Belgische systeem van federale regeringsvorming blijft verdedigen.
|
