Crisis? Welke crisis? Er is bij de eindejaarshopping nooit zoveel verkocht als dit jaar. Niet alleen bij het onlineshoppen, zoals men zou denken, maar ook bij het traditioneel winkelen. Zelfs qua digitaal betalen was het nooit zo druk. Op Tweede Kerstdag gaven de meeste zaken al uitgebreide kortingen, ook bij tweede handszaken, kringwinkels inbegrepen en kon men hier en daar al ‘verkeerde’ cadeaus’ omwisselen of te koop aanbieden.

   In tegenstelling tot wat men vanuit linkse hoek – media inbegrepen – soms hoort, is het niét waar dat de koopkracht van onze medeburgers zou gezakt zijn. Die blijkt zelfs gestegen te zijn met 2,7%. E.e.a. is het gevolg van de taxshift, waardoor de personenbelasting verlaagd werd. De Zweedse coalitie van onze nationale Charel mag dan al in grote ruzie geëindigd zijn, er kwamen in dezelfde periode wel 316.000 banen bij, wat de koopkracht verhoogd heeft. Kon die regering die nog altijd in lopende zaken ‘zit’, meer doen? Ik denk het niet. Als er ooit een nieuwe federale regering komt, zal die het meer dan waarschijnlijk niet beter doen.

   Een andere beschuldiging aan het adres van deze federale regering als zou zij verantwoordelijk zijn voor de Belgische staatsschuld, klopt evenmin. Ze heeft niet genoeg bespaard, maar het gat, dat rond de 100% van het bbp is blijven hangen, danken we aan paarsgroen, uitgerekend de formule die socialisten en groenen opnieuw willen lanceren en waarbij bepaalde liberalen zich willen aansluiten, enkel en alleen o.w.v. de postjes, waarbij ze in het spoor treden van Verhofstadt in 1999 en Matthias Declercq vorig jaar in Gent, die daarbij al hun principes over boord gooiden.    

   We kunnen beter geen federale regering hebben dan weer een van dattem, waarmee men al 20 jaar niets heeft opgelost. Daar de gewestregeringen legislatuurregeringen zijn waarbij men er geen tussentijdse verkiezingen voor kan organiseren, kan men best hopen op nieuwe federale verkiezingen. Als die ook geen oplossing bieden, rest alleen een nieuwe aanpak via bv gesprekken van gewest tot gewest en zullen we nolens volens zijn aangekomen bij het confederalisme.