|
Daar niemand blijkbaar zit te wachten op een paarsgroene regering (zonder meerderheid in Vlaanderen) en er verder ook niemand zich meldt om federaal te regeren, is het de vraag of men überhaupt in dit land nog een federale regering wil. Tenslotte werken de deelregeringen, die het grootste deel van de bevoegdheden torsen, wél normaal. Als er echt geen oplossing komt – en zo ziet het er naar uit – kan men gaan naar een soort afspiegelingsregering, met de partijen die de deelstaatregeringen vormen. Die deelstaatregeringen moeten dan samen aan tafel gaan zitten en uitmaken wat ze verder nog willen samendoen en wat niet. Er zullen dan knopen moeten worden doorgehakt, zoals bv de staatsschuld en de transfers. Zolang dat niet gebeurt, zal het niet lukken. Wat de transfers betreft, is er reeds een soort voorakkoord dat ook door de PS ten tijde van de vorming van de regering Di Rupo werd goedgekeurd (zesde staatshervorming: afbouwen vanaf 2024 en uitdoven tegen 2032). Dat de staatsschuld tenslotte evenredig verdeeld zal worden in verhouding tot het aantal inwoners, is de logica zelf, al weet men maar nooit in dit land.
Een reden waarom de politieke partijen niet meer geïnteresseerd lijken om dit België nog federaal te besturen, ligt trouwens in het feit dat er geen grote partijen meer zijn en dat ook de politieke families niet meer echt samenwerken (denk maar aan CdH). Momenteel is de N-VA ook in heel België de grootste partij, met 16% van de stemmen, gevolgd door het Vlaams Belang (12%), de PS (9,5%) en CD&V met 8,9% en zijn het allemaal partijen geworden die het eigenbelang vóór dat van het land stellen. Daar kan niets van komen en het wordt dan ook hoog tijd, dat we dit België opdoeken en verder blijven ijveren voor een onafhankelijk Vlaanderen, ongeacht wat Europa daar van zal vinden..
|
