‘De ponent ni bon vent ni bona gent’*

   Het zat eraan te komen en liet zich voorspellen: de Catalaanse leiders die door het Spaanse gerecht waren opgepakt na het door hen gepland en uitgevoerd referendum voor onafhankelijkheid van 2017, zijn in Madrid door het Spaanse Hooggerechtshof zwaar gestraft geworden met veroordelingen van 9 tot 13 jaar. De Inquisitie is terug in volle glorie in een land dat deel uitmaakt van de E.U., beweert democratisch te zijn, maar een eigen idee heeft van de vrije meningsuiting en politieke ontwikkeling. Tegelijkertijd wordt opnieuw de uitlevering gevraagd van Carles Puigdemont, de in 2017 verkozen Catalaanse premier die sindsdien in ballingschap verkeert bij ons in Waterloo. De twee andere ministers die hem toen vergezelden en momenteel ook hier wonen, werden - merkwaardig genoeg - niet verder lastig gevallen.

   Op 10 november zijn het in Spanje parlementsverkiezingen, als ik me niet vergis de vierde in evenveel jaren, omdat men er niet in slaagt een regering te vormen met een absolute meerderheid. Daar heeft men blijkbaar tijd genoeg voor. Ook al geen voorbeeld van democratie.

   Tenslotte wordt niet alleen in Spanje de democratie met de voeten getreden. In de E.U. is dat al niet veel beter en slaagt men er niet in de Spaanse regering tot de orde te roepen. Evenmin als tegen Turkije, kan de E.U. een vuist maken tegen voor de hand liggende mistoestanden, zelfs niet in een eigen deelstaat, zoals gebleken is met het Catalaanse probleem. Voor Turkije blijft er nog het excuus door het door Europa overeengekomen akkoord over de Syrische vluchtelingen (6 miljard euro, a.u.b.), voor Spanje is dat niet het geval.

   De Catalanen zullen het hier echter niet bij laten. Ze blijven op straat komen en hun onafhankelijkheid eisen. Barcelona begint zo’n beetje op Hongkong te lijken. Of ze hun doel ooit met vreedzaam protest gaan bereiken, is een ander paar mouwen. Het gevaar bestaat dat ze straks de weg van het Baskenland opgaan, dat zijn verder gaande autonomie verkreeg door in een gewapend verzet te gaan. Daar luistert men in Madrid blijkbaar wél naar.

* ‘Uit het Westen noch goede wind, noch goed volk’ (Catalaans spreekwoord). Er bestaat ook zo iets in Portugal: ‘De Espanha, nem bom vento nem bom casamento’ (Uit Spanje, noch goede wind, noch goed huwelijk’). Ook bij de buren blijkt Spanje niet geliefd te zijn…