|
Zondag waren er de jaarlijkse Waalse feesten. De gebruikelijke toespraak hierbij was van de nieuwe voorzitter van het Waalse parlement, de Luikenaar Jean-Claude Marcourt (PS). Evenals in het Vlaamse parlement is bij onze zuiderburen parlementsvoorzitter niet de topfunctie die ze lijkt en voor Marcourt zelfs eerder een degradatie. Na de vorige verkiezingen beheerde hij – tot 2017 toen de PS uit de Waalse regering gezet werd – de portefeuilles van Economie, Industrie, Innovatie, Digitalisering, Buitenlandse Handel, Hoger Onderwijs, Onderzoek en Media. Als compensatie daarvoor mag hij straks echter wél deelnemen aan mogelijke onderhandelingen op federaal vlak, samen met Magnette én Di Rupo, deze laatste zolang hij nog voorzitter is van de partij. Er rekening mee houdend dat Di Rupo eind volgende maand aftreedt als partijvoorzitter en Magnette die taak overneemt, zou Marcourt voor eventuele Vlaamse onderhandelaars de man kunnen worden waarmee zal moeten onderhandeld worden.
Voor Vlaanderen lijkt het geen slechte zaak als Marcourt erbij zou zijn, mocht men ooit beginnen aan die federale besprekingen. De man is een regionalist, die niet afkerig is van confederalisme noch van een nieuwe staatshervorming. Dat liet hij reeds in zijn eerste speech horen, wel op voorwaarde dat eerst de zesde staatshervorming helemaal zal zijn afgewerkt Dat is, na vijf jaar (!) nog steeds niet gebeurd.
Toch moeten de vertegenwoordigers van de Vlaamse partijen zich niet in slaap laten wiegen. Zolang Di Rupo en zeker Magnette deel zullen uitmaken van de PS delegatie die zou komen praten over de vorming van een federale regering, is het opletten geblazen. Zeker die Magnette is niet te vertrouwen. Denk maar aan zijn weerstand, als laatste man, tegen het handelsverdrag met Canada, waar vooral Vlaanderen van zou profiteren.
Verder kwam in de Zevende Dag Jean-Luc Crucke, minister van Financiën in de nieuwe Waalse regering, vertellen dat er kan gepraat worden, maar alleen over staatshervorming en niet over confederalisme, terwijl Marcourt zegt wel te willen praten over dat confederalisme, maar pas als de zesde staatshervorming uit 2014 zal zijn afgewerkt. Voor Vlaanderen blijft het zaak dat de afbouw van de transfers doorgaat vanaf 2024. Dat stond ook in die zesde staatshervorming.
|
