Joke Schauvliege is afgetreden als Vlaams minister voor Omgeving en Landbouw, dit n.a.v. een toespraak voor het Algemeen Boerensyndicaat, waar ze had verteld dat ze van de Staatsveiligheid vernomen had dat al die klimaatmarsen opgezet spel waren om haar te beschadigen. Dat bleek een leugen te zijn, waarvoor ze zich later wel verontschuldigde, maar het onheil was geschied.
Schauvliege lag al langer onder vuur en was eerder een lichtgewicht binnen de Vlaamse regering. Niet voor niets noemde ik ze normaal altijd ‘Schauvliegje’, omdat ik ze steeds te licht bevonden heb, als minister dan nog van een partij zonder ruggengraat. Toen iemand CD&V ooit een moslimpartij noemde, vond ik dat het eerder een mosselpartij was. Dat is ze altijd geweest en dat is ze nog. Schauvliegje paste daar helemaal in, evenals ‘Markske’ Beke bv, die wel regelmatig in onze media wordt opgevoerd en dan wat algemeenheden uitkraamt waar niemand iets aan heeft. Zijn grote principes, weet je wel. Zelfs een De Crem, die eerst wijselijk besloten had te stoppen met de federale politiek, is daarop teruggekomen nadat hij nog even had mogen proeven van een (nota bene ontslagnemend) ministerschap. Ze kunnen niet iedereen naar Europa sturen nadat ze de partij plaatselijk in de vernieling hebben gespeeld, zoals met Kris Peeters staat te gebeuren, vooral nu de postjes eerder zeldzaam zullen worden in een partij die in Vlaanderen steeds minder te betekenen heeft. Wie stemt er in deze tijden van sociale media nog voor een partij die nooit een duidelijke mening of standpunt heeft?
Schauvliegje heeft tenslotte de eer aan zichzelf gehouden om op te stappen, nu er over een kleine vier maanden verkiezingen zijn, waarbij ze voor Oost-Vlaanderen wel CD&V-lijsttrekker blijft voor het Vlaams parlement. Misschien de minst slechte keuze, daar heel wat van haar plaatselijke supporters het ook wel niet zullen vinden kunnen dat een openbare figuur geterroriseerd wordt door duizenden sms’jes van milieuactivisten.
|