Men zou het hem niet meteen aangeven, maar ook Philippe Muyters, momenteel Vlaams minister voor o.a. Sport, heeft zich kandidaat gesteld voor de post van een internationaal gezelschap, in dit geval die van voorzitter van het WADA, het Wereld Anti Doping Agentschap, waar hij al negen jaar lid van de Raad van Bestuur blijkt te zijn. De eerder saaie Muyters, die vroeger ook al eens voorzitter was van VOKA, is wel een dossiervreter wiens werk bij WADA klaarblijkelijk geapprecieerd wordt. Op te merken is, dat deze post onbezoldigd is – op een (waarschijnlijk serieuze) onkostenvergoeding na - wat betekent dat Muyters, als hij in mei herverkozen zou worden, ook actief blijft in de Belgische en Vlaamse politiek. In die laatste heeft hij het toevallig net nu aan de stok met VOKA, de werkgeversorganisatie waarvan hij zelf nog voorzitter is geweest. De nieuwe baas daar kwam nl af met een voorstel om meer laaggeschoolde werklozen aan het werk te krijgen door hen elke maand 100 euro extra te geven. Tot daar niets abnormaals, tot de man er bij voegde dat die 100 euro niet door de werkgevers, maar door de Vlaamse overheid zou moeten betaald worden, in totaal een half miljoen euro per maand. ‘Les affaires, c’est l’argent des autres’ klonk nooit duidelijker. Oud VOKA-baas Muyters liet al meteen weten dat daar niets van in huis zal komen en dat dat geld – als het er al is – beter kan gebruikt worden voor opleidingen. Door de taxshift krijgt elke Vlaamse werknemer trouwens al drie jaar op rij wat meer op zijn loonbriefje.
Niet alleen de vakbonden, maar ook de werkgevers blijken in dit land verslaafd te zijn aan overheidsgeld. Ze maken desnoods afspraken met elkaar, waarna ze de rekening voorleggen aan de regering. Zo zou het mij ook wel lukken.
|