|
In Amerika is men, na de tussentijdse verkiezingen, aan een soort status quo toe. Iedereen heeft gewonnen en wat er verder gaat gebeuren weet niemand met zekerheid. Nu de democraten de meerderheid in het huis van volksvertegenwoordigers hebben veroverd en de republikeinen hun meerderheid in de senaat hebben vergroot, zullen beide partijen wel verplicht zijn tot e.o.a. vorm van samenwerking en dat zou daar iedereen wel eens ten goede kunnen komen, Trump inbegrepen. Die laatste zit zelfs op rozen. Als democraten en media hem zouden blijven bestoken en boycotten, kan hij ze straks bij de volgende verkiezingen de schuld geven van alles wat hij, Trump, niet heeft kunnen verwezenlijken. Doen ze dat niét dan kan hij blijven zeggen dat hij zijn beloften is nagekomen.
Rechtuit gezegd, ik volg heel die Amerikaanse retoriek al een tijdje niet meer op de voet en zou al blij zijn dat nieuws niet meer te moeten weg zappen als ze zouden ophouden met al dat gezever van de bevooroordeelde Bjorn Soenens en Greet De Keyser over de politieke toestanden ‘over there’. Toestanden met als constante een negatieve berichtgeving over ‘the Donald’, waar wij tenslotte hier weinig mee te maken hebben. Trump heeft in elk geval de verdienste de Amerikanen wakker geschud te hebben. De verkiezingen waren een wake-up call voor de democratie en het is nu afwachten hoe dat verder zal evolueren.
|
