Waar het grondig fout dreigt te lopen, is met de elektriciteitsvoorziening, waarover ik het al had in mijn blog van 20 dezer (‘Heerlijk land!’). Nadat er al vijf van de zeven kernreactoren waren uitgevallen, blijkt er nu ook een zesde te moeten worden nagekeken en dus stilgelegd, terwijl het heropstarten van twee reactoren wat eind dit jaar had moeten gebeuren, is uitgesteld. Voor wie van oordeel was, dat we die kerncentrales zomaar niet uit kon schakelen zonder de zekerheid te hebben genoeg en betaalbare stroom te houden, wordt dit een pijnlijke zaak. Straks riskeren we in november een quasi black-out mee te maken, zeker mocht het weer dan winters zijn en dat was ook niet de bedoeling, denk ik. Het pleit in geen geval voor de uitbaters van die centrales, die zo stilaan hun eigen ruiten aan het ingooien zijn en de tegenstanders van kernenergie op hun wenken gaan bedienen. Mochten we in november daadwerkelijk een black-out meemaken, al dan niet gedeeltelijk, dan zal dit zeker zijn weerslag hebben op de federale verkiezingen van mei 2019, amper zes maand later.
Ondertussen vindt Marie Christine Marghem, federaal minister van Energie, het nog steeds niet nodig een strategische reserve aan te leggen. Die reserve stelt trouwens niet veel voor, want het gaat om de gasturbines, waarvan er in dit land momenteel maar één buiten gebruik is, in Vilvoorde. Bij grote problemen kunnen we, mits waarschijnlijk hogere tarieven, stroom aankopen in het buitenland. De landen van de E.U. zijn nl verplicht elkaar in zo’n situaties te helpen, zodat er toch nog iéts goed is aan dat Europa!
Volgens De Tijd (weekeindeditie) kostten de nucleaire problemen uitbater Electrabel dit jaar al 600 miljoen euro. Ondanks dat verwacht men dat Engie, het Franse moederbedrijf, ook dit jaar zijn winstdoelstellingen zal halen. Waarbij men zich dan wel de vraag kan stellen waarom tenslotte de eindverbruiker nog de extra kosten zou moeten betalen…
|