Het is stil geworden in Zweden. Zoals halvelings verwacht, heeft de uiterst rechtse partij Zweden Democraten er de overwinning behaald in de verkiezingen. De tegenpartijen zijn daar al blij, dat het niet méér is geworden (17,5%), maar moeten nu vaststellen dat links noch rechts een meerderheid heeft, men de Zweden Democraten in een soort cordon sanitair heeft gestopt en men dus veroordeeld is om samen te werken als men zonder hen verder wil. Een alternatief is het weer te proberen met een minderheidsregering gedoogd door een deel van de oppositie.
Zoals ik reeds vermeldde in mijn blog van 9 dezer, was de uitgaande, sociaaldemocratische regering ook een minderheidskabinet dat gedoogd werd vanuit de oppositie door de groenen en de communisten. In onze media werd dat: ‘sociaaldemocraten, groenen en linksen’. Alsof die sociaaldemocraten geen linksen zouden zijn. Opmerkelijk hieraan is, dat dit eenzelfde combinatie was als degene die nu het Antwerpse district Borgerhout – in de volksmond ‘Borgerokko’ – bestuurt: SP.a, Groen en de communisten van de PvdA. De federale coalitie die we hier nu hebben kreeg de naam van Zweedse coalitie, misschien wordt het in Zweden weer een Borgerhoutse coalitie!
Als sociaaldemocraten en de Zweedse Alliantie van vier rechtse partijen het niet eens zouden worden, kunnen ze daar altijd nog proberen het Belgisch record van de langste regeringscrisis (541 dagen) te breken!
---
En dan nog dit.
Vlaams minister Sven Gatz vertelde in ‘Gert Late Night’ op VIER, dat hij al meer dan 20 jaar vecht tegen depressie. Zijn eigen woorden: ‘Zonder pilletjes lukt het niet. De elektriciteit in mijn hoofd is kapot’. En dan zouden wij de man (achtereenvolgens bij de Volksunie, ID 21, Spirit en nu Open VLD) serieus moeten nemen zelfs als hij het niet eens is met een uitspraak van een apostel uit de eerste eeuw van onze tijdsrekening (mijn blog van 28 augustus: ‘Sven Gatz clasht met St. Paulus’). Zouden de jaren samenwerking met Anciaux er voor iets tussen kunnen zitten?
|