Geschiedenis is nooit de sterkste kant geweest van onze mensen. Samen met aardrijkskunde en klassieke muziek weet men er het minst vanaf. Voor wie regelmatig quizzen ziet is dat geen verrassing en die onwetendheid zal waarschijnlijk nog toenemen door het gebruik van de Smart Phone, waardoor men denkt zelf helemaal niets meer te moeten onthouden. Bovenstaande als inleiding op het vervolgverhaal van de herinvoering van de federale kieskring, zoals ik al meldde in mijn blog van 3 dezer (‘Terug naar La Belgique de papa’). Niet alleen Crootje is ervoor, naar het schijnt ook de MR en vooral de jongeren van die partij. Als die hun geschiedenis zouden kennen, zouden ze weten dat die kieskring eind jaren 1970 in de eerste plaats een nachtmerrie was voor de Franstaligen. Dit naar aanleiding van de eerste rechtstreekse Europese verkiezingen, waarbij men ook in Wallonië voor Vlaamse kandidaten kon kiezen en Leo Tindemans zo’n miljoen stemmen behaalde. Dat laatste zou zich, weliswaar op kleinere schaal, kunnen herhalen bij de gemeentelijke verkiezingen in Brussel, waar Jambon en Francken op dit ogenblik populairder zijn dan de meeste Franstaligen. Mocht dat effectief zo zijn, dan zal men daarna wel een ander liedje zingen.
En dat is nog niet alles. Nu is het zo dat een Vlaming aardig wat meer stemmen moet halen dan een Franstalige om aan een parlementszetel te raken. Bij een federale kieskring, met één man één stem, zou dat ook terug verleden tijd zijn. Ik zie de andere francofone partijen daar niet intrappen.
Tenslotte kan men het francofonen niet kwalijk nemen dat ze al niet meer weten wat er eind der jaren 1970 op politiek vlak hier gebeurde. Onze journalisten blijken het zich evenmin te herinneren. Het is niet voor niets dat journalisten in dit land als de tweede minst betrouwbare categorie van de samenleving beschouwd worden, na de politiekers…
|