Na de weigering om nog een boot van de diverse ngo’s met illegalen in de Italiaanse havens aan wal te laten komen, is Matteo Salvini, voorzitter van de Italiaanse Lega en nu ook Italiaans minister van Binnenlandse Zaken, de gebeten hond. Nochtans doet de man gewoon wat hij zijn kiezers beloofd had: geen illegalen meer toelaten in hun land en degenen die er zijn (500 à 600.000!) zo snel mogelijk terug naar waar ze vandaan kwamen. A la Trump, zeg maar. De poco media zijn het daarmee niet eens. Zij vinden het blijkbaar normaal dat politiekers dingen beloven en daarna niét doen. Het wordt nog even wennen voor de diverse ngo’s die onze huidige wereld rijk is. Zoals Kaaiman schreef in zijn laatste weekeindcolumn: ‘ Jammer dat Trump geen oplossing heeft beloofd voor de miserie van de Arco spaarders. Ze hadden hun geld reeds gehad’.
Het is haast niet te geloven, maar er is een tweede Arco-drama in de maak. Vijf jaar geleden lanceerde een groep uit wat men het ‘sociale middenveld’ noemt: de ngo’s Greenpeace, Fairfin, Oxfam, maar ook het ABVV en zelfs het ACV, een coöperatief bankproject, NewB. Die zgz ‘Ethische Bank’ lijdt momenteel een geaccumuleerd verlies van 7 miljoen euro en kreeg daarom van de Nationale Bank geen banklicentie meer, wat zo’n beetje doet denken aan wat het Optima van Jeroen Piqueur in Gent overkomen is. Nu wil NewB vers geld ophalen bij haar 52.000 … coöperanten. Waar hebben we dat nog gehoord? Zoals Rik Van Cauwelaert in zijn wekelijkse column van De Tijd schreef: ‘ Ethisch bankieren blijft bankieren. Wie wil zwemmen met de haaien, moet de gevaren kennen’. Dat laatste blijkt bij de ngo’s de laatste jaren niet meer het geval te zijn. Denk maar wat Oxfam in Afrika overkomen is en de brutaliteit waarmee Greenpeace misbruik maakte van het figuurtje Maya van studio 100 om die zaak aan te vallen over de verkoop van bewerkt vlees aan kinderen, terwijl de ngo in hetzelfde filmpje reclame maakt voor het roken (bij kinderen, nota bene!). Voor dit laatste komt er waarschijnlijk zelfs een rechtszaak.
Bij heel wat ngo’s schijnt het besef van redelijkheid niet meer te bestaan. Zij denken de wereld een geweten te moeten schoppen, terwijl ze vinden zelf niet volgens de regeltjes te moeten spelen. Het zou hen wel eens slecht kunnen bekomen.
|