We weten allen zo stilaan dat de werkzaamheidgraad van dit land erg laag ligt, zelfs lager dan het Europees gemiddelde. Zoals wel eens meer gebeurt met internationale vergelijkingen en statistieken, kijkt men zich dan wel blind op de Belgische cijfers en niet op de regionale verschillen binnen België. N.a.v. van het door onze nationale Charel voorgestelde ‘Samenwerkingsfederalisme’ – als ge het mij vraagt, daar was indertijd ook Leterme al mee bezig – zijn ook de regionale cijfers bekend geraakt. En daaruit blijkt dat de Vlaamse werkgelegenheidsgraad (73%) hoger ligt dan het Europees gemiddelde (71,1), terwijl dat van Wallonië maar 63% bedraagt en dat van Brussel 61. Eigenlijk is dat geen verrassing, als men weet dat Wallonië slechts goed is voor 23% van de toegevoegde waarde aan de Belgische economie en Vlaanderen o.m. tekent voor 83% van de uitvoer.
De oproep van Michel aan álle regio’s klinkt dan ook hol, want Vlaanderen doet meer dan zijn best (en dan hebben we het nog niet over de transfers gehad). Het zijn de andere twee die er werk van moeten maken. Michel durft dat niet zo expliciet zeggen, omdat hij volgende jaar voor verkiezingen staat waar hij het in zijn eigen regio, Wallonië, hard te verduren zou kunnen krijgen.
Ondertussen is gebleken dat er ook in Vlaanderen een meerderheid zou zijn die geen Michel II wil, zeker niet met dezelfde partijen die nu deel uitmaken van Michel I. Dat bleek dan weer uit die laatste peiling van VTM e& Co. Men durft het (nog) niet hardop te zeggen, maar mocht men vragen met welke partijen dan wel, dan zou de kans wel eens groot kunnen zijn dat men er CD&V niet meer bij wil hebben. Met een saboteur als Kris Peeters had deze federale regering immers geen oppositie nodig.
|