|
En gisteren werd er nog maar eens gestaakt, deze keer hoofdzakelijk door het overheidspersoneel tegen de pensioenplannen van de federale regering. Zal het allemaal veel uitmaken? Ik denk het niet. Feitelijk zou deze regering best een voorbeeld nemen aan Macron. Tegen hem wordt in Frankrijk ook voortdurend gestaakt, maar de man trekt er zich niets van aan, laat ze maar staken en werkt zijn geplande veranderingen gewoon verder af.
We zouden hier hetzelfde moeten doen. Willen de vakbonden staken? Laat ze staken. Komen er dan mensen niet tijdig op hun werk? Het weze zo, ze hebben in elk geval een geldig excuus. Problemen in het verkeer? Blijf er die dag uit als het enigszins kan. Gaan daar bedrijven aan failliet? Weinig waarschijnlijk, de enkele die dat zou te beurt vallen waren er waarschijnlijk al toe gedoemd. Waarschijnlijker is dat bedrijven die stakingen moe worden (zeker in Wallonië) en vroeg of laat beslissen er hier mee op te houden.
Dat de jeugd zich nu al zorgen maakt om hun pensioen is een lachertje. Alsof hun hele leven in het teken van hun pensioen staat. Ik ben daar nooit mee bezig geweest, heb gewerkt van mijn 16de tot mijn 65ste en heb, door het feit dat ik bereid was in Nederland te gaan werken, een fatsoenlijk pensioen opgebouwd. Daarop betaal ik nu wel 40% Belgische belasting, zodat er ook mij niet teveel van over blijft. Een heel leven werken om daarna 40% van uw pensioen te moeten afgeven om een Sociale Zekerheid mee in stand te houden waarvan vakbonden nu vinden dat het nog niet genoeg is. Vanaf 2020 zullen er elk jaar meer Belgen met pensioen gaan dan er op de arbeidsmarkt bijkomen…
Een land zoals België kan niet méér blijven uitgeven dan het binnen krijgt. Mocht straks de rente stijgen – wat verwacht wordt – wordt het helemaal een drama wegens de rente op de overheidsschuld en kan deze of elke andere volgende federale regering daar niets aan doen. Wie meer uitgeeft dan hij binnenkrijgt, leeft boven zijn stand. Daar moet structureel iets aan gedaan worden, niet door de lasten wat te verschuiven zoals nu het geval is. Wat de vakbonden hun leden wijsmaken zijn sprookjes. Het ACW heeft 800.000 van zijn eigen leden voor de gek gehouden in de Arco-affaire en is nu bereid zelf 5% van de schade terug te geven, een aalmoes zeg maar. De rest mag de staat bijpassen. Dat zijn de mensen die werken en afdragen.
Als men de stakers moet geloven, lijkt het er steeds meer op dat werken een straf is, iets dat ge best niet doet en waar ge zo snel mogelijk mee ophoudt…
|
