Een artikel schrijven is één zaak, er een gepaste titel voor vinden is soms geen gemakkelijke taak. Dat lukt niet altijd even goed en men moet er wat geluk mee hebben. Dat ondervond ik met mijn blog van gisteren over Peeters’ joodse ontdekking, toen ik dat verhaal de titel gaf: ‘Peeters doet een Meeuwske’. Dat bleek de dag later inderdaad zo te zijn, want net zoals de SP.a zich schromelijk vergiste met Tom Meeuws, heeft CD&V – en in de eerste plaats Kris Peeters - dat ook gedaan met de joodse kandidaat. Die blijkt nl ook al met het gerecht in aanraking te zijn geweest, erger nog: zelfs al eens gerechtelijk veroordeeld te zijn geweest toen hij blijkbaar een oude man 28.000 euro lichter gemaakt had. Aron Berger mag nu wel vertellen dat hij afziet van de kandidatuur omdat hij niet wil terugkomen op zijn om religieuze redenen genomen beslissing geen andere dames dan zijn eigen vrouw de hand te schudden, zou hij wél daartoe bereid geweest zijn, was hij ook geen kandidaat kunnen blijven o.w.v. die veroordeling. Zoals ik al insinueerde in mijn vorige blog, was de hoofdreden waarom Peeters persé een joodse kandidaat nodig had, het feit dat de grote concurrenten in Antwerpen – Open VLD en N-VA – beiden al een joodse verkozene in hun rangen hebben, die een functie gekregen hebben binnen het huidige stadsbestuur. Als Peeters de juiste man of vrouw had getroffen zou hij daarmee de verkiezingen ook wel niet gewonnen hebben, maar alvast de beide concurrenten, waarmee hij – nota bene – ook in de federale regering zit, misschien een pak stemmen hebben kunnen afnemen. Niet, dus.
Terwijl de ene tegenkandidaat na de andere zich in Antwerpen blijkt te verbranden, mag Bart De Wever zich languit in zijn luie burgemeesterzetel strekken en is de N-VA campagne al half gelukt nog vóór ze begonnen is. Het moet niet altijd de Lotto zijn!
P.S. Misschien nog een tip voor Peeters: waarom eens niet proberen met een Chinees?
|