|
Het voorbije weekeinde was dat van de nieuwjaarsrecepties van de verschillende politieke partijen. Veel moeten we ons daar niet bij voorstellen, het was meestal business as usual. Zelfs de massale bijval van Francken op het N-VA congres was te voorspellen. De partij weet nu al dat daar wol mee te spinnen valt, ook buiten de partij, zelfs buiten de regionale grenzen. De Walen mogen tegen Francken zoveel protesteren al ze willen, ze kunnen hem niet wegstemmen. In het Brusselse is de kans zelfs groot dat veel ketjes die de multicultuur dagelijks aan de lijve ondervinden, voor hem zouden kunnen stemmen en dat opent perspectieven.
Ook bij CD&V was de speech van ‘Markske’ Beke te voorspellen: wollig zoals we dat gewend zijn. De man lijkt steeds meer te praten als een gesjeesde pater. Bij de liberalen is het erg onzeker wat ze met hun optimistische kijk op alles aan deze federale regering gaan overhouden en dat geldt zowel voor de Vlaamse als de francofone blauwen. Onze nationale Charel mag dan een bewonderenswaardige man zijn – volgens Gwendolientje althans – feit blijft dat hij aan de macht blijft dank zij de Vlaamse regeringspartners in het algemeen en die van de N-VA in het bijzonder.
Bij de socialisten zit de zaak heel anders. In Wallonië en Brussel mag Di Rupo zeggen wat hij wil, weinigen geloven hem nog. Verder mag hij tempeesten tegen de N-VA, dat heeft geen invloed op het Waalse kiesgedrag omdat, zoals ik hierboven reeds over Francken schreef, ze er niet vóór of tegen kunnen stemmen. Het grootste gevaar voor de PS komt trouwens uit de uiterst linkse hoek, van de communisten van de PTB, de Waalse tegenhanger van onze PvdA.
In Vlaanderen is het andere koek. De SP.a zit in de hoek waar de klappen vallen. ‘Den John’ blijkt maar een eitje te zijn waarmee ze de rode tanker niet gekeerd zullen krijgen. Of Leuven na Tobback Sr nog een rode burgemeester zal hebben is erg twijfelachtig – zijn lijst wordt nu getrokken door ene Mohammed - en dat geldt ook steeds meer voor Gent. Het bezwarende boek tegen mogelijke malversaties omtrent de Ghelamco Arena kon voor Paars daar op geen slechter moment uitkomen. Men spreekt al van een tweede druk. Dat Siegfried Bracke ontslag genomen heeft uit de Raad van Bestuur van de cvba Artevelde, de eigenaar van een deel van het complex, zal de meesten worst wezen. De man ‘ligt’ nu eenmaal niet in de Vlaamse kiesmarkt. De bijkomende bezwarende informatie, waar hij het over heeft, moet nog bewezen worden. In het verhaal Bracke speelt natuurlijk ook mee dat hij een betere plaats wil op de kieslijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober, wat hem – tot nu toe – geweigerd werd door lijsttrekker Sleurs. Die laatste mag dan wel een aantrekkelijke en heel verstandige dame zijn, politiek is ze m.i. niet leep genoeg om het te halen tegen de uitvinder van de zoveelste Vlaams bocht, al kan men zich afvragen wat een federale parlementsvoorzitter – officieel de ‘eerste burger van het land’- in de gemeentelijke politiek komt doen…
Het wordt, hoe dan ook, wachten tot vrijdag om te vernemen met welke creatieve berekeningen en verklaringen het Gentse stadsbestuur zal afkomen. Erg koosjer lijkt het allemaal niet.
|
