De verkiezingen in Duitsland liggen al drie maand achter de rug en het land heeft nog steeds geen zicht op een nieuwe Bondsregering. Bij ons zou dat een lachertje zijn, wij hebben ooit 541 dagen zonder regering gezeten, maar bij onze oosterburen zijn ze dat niet gewend. De gesprekken tussen CDU/CSU, de partij van Merkel en haar Beierse bondgenoot enerzijds en liberalen en groenen anderzijds zijn afgesprongen, zodat ‘Mutti’ van armoede weer contact moest zoeken bij de socialisten, die vlak na hun verkiezingsnederlaag gesteld hadden niet meer in een regering met Merkel te willen treden. Regeren met ‘das Mädchen’ heeft in het verleden zowel liberalen als socialisten geen deugd gedaan.

   Net zoals bij ons draait ook Duitsland gewoon rond, ook zonder regering. Mijn vader, een zelfstandige, zei altijd dat het voordeel van geen regering te hebben was dat er dan ook geen nieuwe belastingen kwamen. Maar dat probleem stelt zich niet in Duitsland. De begroting heeft er een overschot en de staatsschuld is zo goed als onbestaande. Toch kan het land, dat beschouwd wordt als de motor van de E.U., zo niet verder en moet er iets gebeuren. Misschien komt er toch een nieuwe GroKro, een grote coalitie met de socialisten, maar dan zal Merkel niet meer kunnen doen zoals voorheen, zelfs niet als ze verder zou werken met een minderheidskabinet dat gedoogd zou worden door de SPD.

Er bestaat de mogelijkheid dat het land zich nog eens heruitvindt, zoals op het einde van de vorige eeuw, toen, onder – nota bene - een linkse kanselier, politiek én vakbonden het op een akkoord gooiden en het land een nieuwe economische bloei kende. Die bloei is er trouwens nog, al wordt het ook voor de Europese motor tijd om een tandje bij te steken wil het straks de trein van de elektrische aandrijving niet missen.

   Tenslotte zou men zich afvragen wat wij er mee te maken hebben. Wel, Vlaanderen profiteert mee van de Duitse welvaart op gebied van toeleveringen van vooral half afgewerkte componenten. Wij hebben er alle belang bij dat we dat blijven houden en verder kunnen samenwerken, zoals ook met Nederland, Oostenrijk, Zwitserland en de Scandinavische landen i.pl.v. ons te vergapen aan bv Frankrijk, waar Macron het wel goed kan uitleggen, maar het nog lang zou kunnen duren vóór hij dat land weer vooruit krijgt. Mocht Merkel er straks niet in slagen kanselier te blijven, zou er van de vernieuwde Frans-Duitse samenwerking ook niet veel meer in huis kunnen komen.

Als we naar "Europa" kijken, zien we een woud van subsidies en fianciele transfers die hopeloos overlappen en niet langer transparant zijn. De ironie van de geschiedenis is dat het de vroegere tegenstanders van het Verdrag van Maastricht zijn, die nu moeten hopen dat het verdrag van maastricht korrekt moet worden uitgevoerd en de overeenkomst van Maastrich nu eens eindelijk serieus moet worden genomen. Namelijk dat elk eurolid aansprakelijk is voor zijn eigen schulden en dat de Europese Centrale Bank niet langer staten financiert en ook dat de schuldplafonds worden gerespecteerd.

De Europese Unie is niet een "droom" en niet een "verdiepen", noch een "uitbreiding" van de eurozone, maar een in nood aan een broodnodig realisme, aan consolidatie, en aan het terugkeren naar de oprichtingsidealen en principes , alsook het beginsel van persoonlijke verantwoordelijkheid.

Wat de Duitse Merkel, luzemburge Junkers samen met de Franse Macron voor ogen hebben, is simpelweg de bestaande kanker van totale onverantwoordelijkheid te reorganiseren tot een nog ergere dictatoriale vorm van oppressie en georganisserde diefstal.

Na het Brexit, wat Merkel niet eens gepoogd heeft te willen oplossen, en nu ook na de verkiezingen in Frankrijk en Duitsland, bevindt de Europese Unie zich op een kruispunt tussen 1/ een irrationele intensivering van  "business of diefstal as usual" , met een doorgedreven misbruik van de euro als voertuig tot verstikkende centralisatie of 2/ een Europese Renaissance, die vertrouwt op de kracht van vrije naties en democratische pricipes.

18-12-2017, 14:21 Geschreven door Wilhelmson

Macron is een liberale windhaan wiens doelstellingen (zoals vaak bij fransen en walen) tussen de regels moeten worden gelezen.

Zoals bij zijn september-rede bijvoorbeeld, waarin hij zijn grote initiatief voor een "soeverein Europa" opsomde.

Een toespraak met tot nadenken stemmende details,  dat pleitte voor "sociale en fiscale convergentie", die streeft naar meer EU-centralisme en meer EU-herverdeling.

Dit zou een sterke machtsverhoging voor Brussel betekenen, dat gelukkig vrijwel geen uitzicht heeft op realisatie, omdat alle regeringen en parlementen het ermee eens zouden moeten zijn om hun begrotingen en financiele huishouding uit eigen handen te geven aan Brussel.

Macron claimt bovendien een leiderschap voor Frankrijk in de EU, net zoals de walen dat in Belgie doen.

Hij probeert de Duitsers voor zich uit te jagen, en hij zou niets liever willen dan een grote coalitie van Frankrijk en Duitsland. Dat is natuurlijk alleen mogelijk met Merkel.

Overigens moet je  Macron niet verkeerd begrepen. Hij is geenszins van mening dat Frankrijk de Franse soevereiniteit en Franse belangen moet opofferen ten gunste van gemeenschapelijk Europa. Het zou wat zijn ! 

In een interview met de Spiegel op 14 oktober claimt Macron zonder verpinken het leiderschap van Frankrijk in de EU, gekoppeld aan het onopvallend feit dat Frankrijk, als kernenergie en permanent lid van de VN-Veiligheidsraad, nu eenmaal een "speciale status" heeft.

Het is niet Macron zijn bedoeling uberhaupt zelfs met de Duitsers te delen , of met de andere Europeanen, dat zou bij een Macron nooit opkomen. Europeaan zijn, zegt Macron, betekent niet dat hij zijn onafhankelijkheid en diplomatie moet opgeven. En toen liet hij de kat uit de zak: "Duitsland wil geen financiële transfers. Maar we moeten dit oude denken achter ons laten. "

Men heeft niet ongelijk als men Macron ervan wordt beschuldigd de financiële macht van Duitsland te willen aanspreken om zijn eigen franse schulden te betalen.

Macron wil van europa duidelijk een Belgie maken. Jammer dat meeste Duitsers geen flauw benul hebben over Belgie. Mss moeten wij dat hen eventjes in het hoog duits uit elkaar doen, of laten we de Duitsers gewoon in hun sop koken. Wat hebben de Duitsers trouwens ooit voor Vlaanderen gedaan ?

18-12-2017, 13:53 Geschreven door Wilhemson

Er roert wat in Europa zoveel is duidelijk. Het "samenstellen" van regeringen blijkt zelfs in onze buurlanden een serieuze kluif te zijn. Merkwaardig verschijnsel niet.

18-12-2017, 12:00 Geschreven door Walter F.