Het nieuwe politieke kartel (of hoe ze het ook willen noemen) in Antwerpen lijkt helemaal geen unicum te zijn. In Wallonië speelt zich iets gelijkaardigs af, maar dan op een nog grotere schaal. Daar werkt men aan een ‘volksfront’ van communisten van de PTG/PvdA, zgz sociaaldemocraten van de PS en Ecolo/Groen. Het is een publiek geheim dat de PTG flink gesteund wordt door de Waalse tak van het ABVV. De laatste staking heeft nog maar eens aangetoond dat links er de regio kan platleggen en zelfs voor heel wat ongemak in Vlaanderen kan zorgen. Op 10/10 vertaalde zich dat o.m. in de zwaarste ochtendspits van het jaar. Wat een prestatie!
Evenmin als in Vlaanderen kan links in het zuiden voor de dag komen met concrete voorstellen om dit land te verbeteren. Hét probleem bij hen is niet zozeer de door hen bekritiseerde zgz sociale afbraak van de huidige federale regering, maar wel het verlies van de macht. Zeker door de putsch van Lutgen in Wallonië weten de socialisten daar nu stilaan wat het betekent niet meer aan de macht te zijn. De PS mag dan nog de leiding hebben in de Brusselse en de Franse gemeenschapsregeringen, veel stelt dat allemaal niet voor, zeker niet als men weet dat ze bv in Brussel overgeleverd zijn aan de grillen van het minuscuul partijtje van Maingain. Vermits links geen alternatieven heeft, denkt men alleen nog aan staken en de boel op stelten zetten.
---
Ondertussen hebben in Oostenrijk een vernieuwde christendemocratische partij – waarvan CD&V nog wat kan leren - én uiterst rechts de verkiezingen gewonnen en verzeilen ook daar de socialisten naar de oppositie. Na Nederland, Frankrijk en Duitsland hebben ze in Oostenrijk wel geen pandoering gekregen, maar aan hun decennialange deelname aan de macht zal ook daar wel een einde zijn gekomen. Ik zie ze het hier niet veel beter doen en mocht dat tóch het geval zijn, dan wordt dit land de uitzondering die de regel zou bevestigen op het Europese vasteland.
|