Het is weer zover: er is nog maar eens een studie verschenen over de armoede in Vlaanderen. Het percentage van mensen onder de armoedegrens zou bij ons amper zakken en bij de kinderen zou het zelfs verdubbeld zijn in de laatste tien jaar. Zoals ik ook al eerder schreef, is dat voor mij geen verrassing. De armoede in Vlaanderen is grotendeels geen Vlaamse armoede, maar geïmporteerde. Zolang wij hier armoede invoeren, zal dat zo blijven. Die mensen komen hier allemaal maar binnenvallen, hebben inderdaad weinig of niets en moeten geholpen worden door OCMW en aanverwanten, waardoor men niet kan verwachten dat die snel uit de armoede zullen raken. Daar komt dan nog bij dat de meeste van die mensen komen uit ontwikkelingslanden en uit de moslimwereld, waar het laden en lossen is en er op die manier (te) veel kinderen geboren worden. Door het feit van de armoede zullen ook die problemen niet opgelost raken.

   Het helpt ook niet dat die problematiek hier verkocht wordt door een figuur als die Jos Geysels. De man heeft zich in Vlaanderen gehaat gemaakt door het cordon sanitair uit te vinden en belachelijk door Verhofstadt indertijd mee in het federale zadel te helpen. Geysels was toen secretaris van Agalev, de voorloper van Groen, een partij die zijn structuur had opgebouwd zoals de communistische regimes van het vroegere Oostblok. Die hadden als leider nl geen voorzitter, maar een secretaris. Agalev volgde dat voorbeeld, waardoor men de groenen ook wel eens de watermeloenen noemde: groen van buiten, maar rood van binnen. Secretaris Geysels deed het zo goed dat Agalev bij de volgende verkiezing zelfs onder de verkiezingsdrempel bleef en uit het parlement verdween. Als dank kreeg hij van Verhofstadt en later van politiekcorrect Vlaanderen een paar lucratieve jobs, zoals degene die hij nu heeft en waarbij hij ook wel niets tekort zal komen.

Ik noen hem graag "de azijnzuiper en azijnzeiker uit Turnhout". Als je zijne smoel bekijkt weet je waarom.

23-09-2017, 15:51 Geschreven door Walter F.

Ga eens naar: http://www.golfbrekers.be/ en bekijk EUropa schaft zich af, neem er de tijd voor.

Rampzalig wat ons te wachten staat en dat veroorzaakt door een troep ordinaire zakkenvullers van zeer laag allooi, ze liggen voornamelijk te parasiteren en te vreten in dat EU gedrocht.

Ik hoop dat er heel snel een groot zinkgat onder dat gedrocht ontstaat en héél die troep incl. de leeglopers erin zal verdwijnen.

23-09-2017, 11:40 Geschreven door Jean

Het is maar wat je armoede noemt. Wat wij vandaag armoede noemen , maakt al onze recente voorouders tot armoedigen. Wat wij armoede noemen , is voor de nieuw aangekomen armen ... rijkdom. Persoonlijk zou ik armoede definieren als een gebrek aan kansen om zich te ontwikkelen en verrijken , dat laatste is dan niet alleen financieel bedoeld. Dus ja er is wel degelijk armoede, maar je zal het op plaatsen en individuen vinden , waar je het niet had verwacht.

Velen verwarren vaak het in arren moede met armoede.

men kan ten einde raad zijn, of men kan behoeftig zijn , of beiden samen.

het is niet omdat je je geen computer , reisje of auto kan veroorloven dat je arm bent.

arm zijn reflecteert een gebrek aan de essentiële menselijke behoeften : voedsel , drinken , hygiëne , veiligheid , bescherming en familie.

In arren moede en van armoede hebben een verschillende betekenis. In arren moede betekent 'ten einde raad' en vaak ook 'nadat je tevergeefs bij anderen hebt aangeklopt'. Daarnaast bestaat van armoede of van armoe, dat iets als 'bij gebrek aan beter', 'omdat er niets anders te verzinnen was om de toestand te verbeteren' betekent.

Herkomst in arren moede
In arren moede betekende oorspronkelijk 'in woede, vertoornd'. Hierin is arren een naamvalsvorm van een oud bijvoeglijk naamwoord ar ('boos, vertoornd'); moede betekent 'gemoed, stemming'.

Herkomst van armoede
Armoede is gevormd is van arm ('behoeftig') en een oud achtervoegsel dat bijvoorbeeld ook in kleinood zit. Dat achtervoegsel werd niet meer herkend en door de bijgedachte aan moede ('gemoed') vervormd (volksetymologie).

23-09-2017, 11:32 Geschreven door Wilhelmson