|
Bij de begrotingsgesprekken van oktober van vorig jaar raakte de federale regering het niet eens over het voorstel van de N-VA i.v.m. de vermindering van de vennootschapsbelasting en dat van CD&V over de meerwaardebelasting. Die laatste deed denken aan de eerdere speculatietaks, ook een CD&V-voorstel van de onvermijdelijke Kris Peeters, die de staat meer geld kostte dan ze opbracht. Diezelfde Peeters verliet zelfs de onderhandelingstafel omdat hij zijn zin niet kreeg. Die speculatietaks werd later afgevoerd, wat niet belette dat het resultaat was dat men én de vermindering van de vennootschapsbelasting én de meerwaardebelasting tot nader orde van tafel veegde.
Dat nader orde zou wel eens nu kunnen zijn, want zolang de begroting niet klopt – tenminste niet voor Europa – moet er iets in die zin gebeuren. CD&V is dan ook bevallen van een nieuw idee: de abonnementstaks. Dat zou een kleine taks zijn op de effectenrekeningen die in feite al bestaat op spaarboekjes en beleggingsfondsen. Doordat nogal wat mensen een effectenrekening hebben, zullen er dus ook heel wat in meer of mindere mate getroffen kunnen worden.
Hoe klein die nieuwe taks ook zal worden – men denkt aan een cijfer achter een nul met een komma - ze zal de naam ‘belasting’ krijgen en zal, evenals eerder die speculatietaks, CD&V zelf niet veel opbrengen. Kleine belastingen treffen meestal kleine beleggers, niet de grootkapitalisten, die daarvan niet meteen wakker liggen. Vraag is maar of de christelijke achterban, die – nota bene – ook altijd nog wacht op de beloofde oplossing voor het Arco-debacle, het allemaal zal blijven slikken.
|
