Er is de laatste week al heel wat te doen geweest over het feit dat de federale regering niet meer vasthoudt aan een sluitende begroting, ook niet voor volgend jaar. De eerste keer dat de Belgische regering dat aan Europa beloofde, was nog tijdens de regering Di Rupo. De nieuwe centrumrechtse regering van Michel ging dat varkentje eens wassen. Niet dus en zoals het spreekwoord zegt: van uitstel komt afstel. De volgende federale regering zal het nu moeten doen, of misschien degene die daarop volgt. Ergens tegen Sint Juttemis. Zolang die begroting een tekort vertoont, komt er ook geen verlaging van de staatsschuld.
Het probleem is dat dit land nooit meer uit zijn schulden en tekorten zal raken zolang er geen draconische maatregelen worden getroffen, ttz grote structurele besparingen zonder dat de bevolking er teveel onder lijdt. Dat kan, om te beginnen, alleen al door het hele staatsbestel grondig te hervormen, alle instanties die er niet meer toe doen (senaat, provinciebesturen e.d.) af te schaffen en met een grove kam te gaan door alle tussenlagen in de hiërarchie (intercommunales, vzw’s e.d.). Zie je dat al gebeuren? E.e.a. kan trouwens ook niet zonder de Grondwet zelf te veranderen en dan komen we terecht bij de die zevende staatshervorming, waarover Geert Bourgeois het had op de vooravond van 11 juli. Maar, zoals ik reeds schreef, moet het dan wel de laatste staatshervorming zijn. Die maakt alleen kans als Vlaanderen eerst leert met één stem te spreken, iets wat maar verwezenlijkt kan worden met een meerderheid in het Vlaamse parlement. Als men daar in de herfst van 2019 (weer) niet in slaagt, dan wordt het inderdaad Sint Juttemis.
In de marge van bovenstaande was er de speech van Karin Temmerman (Spa) in het parlement die zich behoorlijk boos maakte omdat de huidige federale regering tot nu toe slechts twee miljard euro schulden heeft kunnen wegwerken van de tien die er waren toen ze aantrad. Het mens heeft daarin gelijk, alleen is ze blijkbaar vergeten dat ook haar partij flink heeft mee geholpen om die schulden te maken en vindt ze het – als socialiste – blijkbaar normaal dat de andere partijen de putten maar moeten gevuld zien te krijgen (denk maar aan de Turteltaks). ‘Na ons de zondvloed’ was nooit toepasselijker.
---
Ondertussen is gebleken dat het Belgische leger straks met een tekort aan manschappen zal zitten, door de vergrijzing van het huidige troepen en ook omdat weinig jongeren zich nog geroepen voelen soldaatje te spelen. De afschaffing van de verplichte legerdienst is in feite hetzelfde verhaal als die van het opheffen van de Rijkswacht. Als men dat niet gedaan had, zou het land nu beter beveiligd geweest zijn en zouden zeker de kosten daarvan behoorlijk lager liggen. Zo’n eenheden weer opstarten is de dag van vandaag niet meer te betalen.
|