|
Verkiezingen en referenda zijn niet meer wat ze geweest zijn en blijven zeker dit jaar een loterij. Nu was het weer de beurt aan de UK, waar Trees May vervroegde verkiezingen had uitgeschreven om ‘een groter mandaat’ van de kiezers te krijgen waarmee ze sterker zou staan bij het begin van de Brexit besprekingen met de E.U. Of de aanslagen in Manchester en Londen er veel mee te maken hebben, is te betwijfelen. Ik denk dat de conservatieven eerder een deel van hun kiezers hebben geschoffeerd bij het referendum over die Brexit, kiezers die nu – godbetert – voor de socialisten gestemd hebben. Labour is daarmee zowat de enige linkse partij die dit jaar bij verkiezingen beter presteert dan voorheen.
Nu zit May met een groot probleem, want doordat haar partij de meerderheid in het Lagerhuis verloor, is ze verplicht te gaan samenwerken met de Noord-Ierse Unionisten, de partij van wijlen Ian Paisley onzaliger gedachtenis. Die zullen May’s minderheidsregering steunen zonder er zelf aan deel te nemen, maar willen wel niet (meer) weten van een harde Brexit, omdat er dan weer een echte grens zou komen tussen Ulster en de Ierse republiek. Die Unionisten verloren zopas trouwens bijna hun eigen plaatselijke verkiezingen, waarbij de katholieke Sin Fein partij er voor de allereerste keer ei zo na groter werd en riskeren straks, bij een nieuwe verkiezing, ook zelf weggestemd te worden.
I.pl.v. een groter mandaat heeft May er nu een kleiner, maar toch denkt de taaie tante er niet aan om op te stappen, zoals haar voorganger David Cameron wél deed. Met dat nieuwe mandaat dat er feitelijk geen is, zal ze bij de E.U. nog weinig overtuigend overkomen, laat staan veel uit de brand slepen. Hetzelfde geldt voor de Schotse nationalisten, die ook gehoopt hadden sterker uit deze verkiezingen te komen, maar nu een volgend referendum voor onafhankelijkheid best vergeten. Het Britse koninkrijk is nog wel verenigd, maar eerder tegen wil en dank, lijkt het wel.
|
