|
Het duo Vuye-Wouters, dat bij de N-VA opstapte omdat het vond dat zijn Objectief V project niet meer serieus kon worden afgewerkt na de uitspraak van De Wever in Le Soir dat hij hoopte op een regering Michel II (met het risico van een verdere bevriezing van het communautaire), heeft zopas een (tweede) boek uitgegeven: ‘Sleutels tot ontgrendeling’*. Ik heb het gekocht (via ’t Pallieterke) en moet zeggen dat het een aanrader is, geschreven door twee insiders die niet (meer) door partijregels gebonden zijn. Het is in feite het droevige relaas van de Belgische geschiedenis na WO II, waarbij de traditionele Vlaamse partijen stap na stap zowat alles hebben toegegeven aan de francofonen. Zelfs als er eens iets te rapen viel voor Vlaanderen, werd er steeds voor gezorgd dat de francofonen het konden blokkeren, ‘vergrendelen’ zodat Vuye en Wouters het noemen. Het opstandige duo zegt echter dat grendels ook ontgrendeld kunnen worden en geeft daarvan een serie voorbeelden. Wat er vooral voor nodig is, is een stevige portie moed, iets wat – jammer genoeg – bij weinig Vlaamse politici te vinden lijkt.
Juridisch bekeken bevestigen de twee de Senelle doctrine, die al vermeld werd in ‘De ordelijke opdeling van België’, het boek van Annemans en Utzi, nl dat het Vlaams parlement de eigen onafhankelijkheid kan uitroepen – iets dat ik in deze rubriek al meer dan eens geschreven heb. Voorwaarde blijft wel dat er dan in dat parlement een meerderheid voor gevonden wordt. Bij de volgende verkiezingen is het dan ook prioritair dat die meerderheid er komt, anders zal het niet lukken. En dan nog.
Het uitroepen van een Vlaamse onafhankelijkheid is immers geen eindpunt. Net zoals met de Brexit te gebeuren staat, zullen we dán eerst kunnen beginnen te onderhandelen met de francofonen over de boedelscheiding: de staatsschuld en Brussel bv. Dat zullen geen gemakkelijke onderhandelingen worden.
Om een lang verhaal kort te maken, de Vlaamsnationalisten zouden er best aan doen niet te wachten tot die volgende verkiezingen voor de deur staan, maar zo snel mogelijk alle kansen die zich bieden te grijpen om een einde te maken aan de huidige patstelling en de kiezers in elk geval nu al te beloven dat er aan het bevriezen van het communautaire een eind moet komen en dat de politieke partijen die er niet voor gaan, ervoor moeten gewaarschuwd worden dat hen dat niet in dank zal worden afgenomen. De traditionele partijen, die de hoofdverantwoordelijken zijn voor al die grendels, alarmbellen, bijzondere meerderheden, belangenconflicten e.d. en die steeds meer van hun pluimen verliezen, moet aan het verstand worden gebracht dat ook zij, net zoals de Nederlandse PvdA, morgen wel eens zouden kunnen worden weggestemd.
* Het eerste boek van Vuye en Wouters heette: ‘De maat van de Monarchie’.
|
