|
Het is feitelijk al oud nieuws, maar het blijft actueel. De provincie West-Vlaanderen heeft de laagste werkloosheid van heel België. Ze grenst aan de provincie Henegouwen, waar de grootste werkloosheid heerst. Als normaal mens zou men dan denken dat zo’n probleem snel kan worden opgelost. Misschien in een normaal land, maar niet hier. De Waalse werklozen komen slechts met mondjesmaat naar Vlaanderen werken, zeker als ze daarvoor wat verder van huis moeten. Het heeft niets met de taal te maken, want Noord-Franse werklozen komen wél naar West-Vlaanderen werken, soms van veel verder en dit al enkele decennia lang. Een taalgrens blijkt meer tegen te houden dan een landsgrens. Er zijn in West-Vlaanderen momenteel al bedrijven waar zowat de helft van de werknemers Fransen zijn en waar de voertaal op de werkvloer Frans is. Stel u voor, onze werkende mensen passen zich in eigen land aan aan de buitenlandse werknemers. Daar komt misschien wat verandering in, nu men ook al bezig is Roemeense en Poolse werkkrachten aan te trekken, aan wie men zelfs in het Frans weinig uitgelegd krijgt en men dan maar begonnen is met die tussendoor Nederlands bij te brengen, met drie dagen per week intensieve les. Fransen, Roemenen en Polen, maar (bijna) geen Walen!
Nu is er ook een nieuw initiatief van VOKA en het Forem, de Waalse tegenhanger van de Vlaamse VDAB, die in Doornik en Bergen (nota bene: de thuisstad van Di Rupo!) jobbeurzen gaan organiseren om Waalse werklozen te overtuigen toch naar Vlaanderen te komen werken. Volgens het Forem is het niet alleen een kwestie van taal, maar zouden Waalse werklozen bang zijn dat op hen in Vlaanderen wordt neergekeken en zij er zich als tweederangsburgers zouden voelen. Hun ‘Waalse trots’, zeg maar. Ocharme toch!
---
P.S. Eergisteren had ik een probleem met mijn Internetverbinding. Pop.skynet.be, de server van Proximus, vroeg me mijn ‘netwerkwachtwoord’. Ik wist niet eens dat zoiets bestond. Het was ook de eerste maal dat me zoiets gevraagd werd in meer dan 13 jaar. Mijn bijgeroepen systeembeheerder vond er een, waarvan ik zelf nooit gehoord had. Misschien was dat ooit opgegeven door de verkoper van mijn eerste PC met Internet. Enfin, er werd dan maar een nieuw wachtwoord ingezet, waarna alles nog eens moest gevalideerd worden en ik tenslotte mijn mailbox weer kon gebruiken.
|
