|
De Nederlandse economie doet het momenteel een stuk beter dan de Belgische. Na de crisis van de jaren 2008/2012 was het net andersom. Mede door enkele kunstingrepen, waaronder de technische werkloosheid en de index, leek België de crisis beter aan te kunnen. Nu het overal iets beter gaat, lukt het Nederland echter een stuk beter dan dit land om vooruitgang te maken. De gemiddelde koopkracht steeg er dit jaar met 2,7% en er wordt verwacht dat daar in 2017 nog 0,7% groei zal bijkomen. Cijfers waarvan men in België alleen maar kan dromen.
Door grotere besparingen is Nederland beter voorbereid op de toekomst, terwijl dit land nog altijd worstelt met fiscale begrotingsproblemen die maar niet onder controle lijken te komen. Terwijl Nederland op weg is naar een begrotingsevenwicht, zit België nog steeds met een tekort van rond de 3%. Dit zou vooral het gevolg zijn van de tekorten op de overheidsuitgaven, die in België momenteel 8% hoger liggen dan bij onze noorderburen. E.e.a. heeft natuurlijk te maken met het teveel aan ambtenaren in dit land, die bovendien niet efficiënt genoeg werken, zoals nu ook het IMF heeft ontdekt (wat ik al meldde in mijn blog van eergisteren). Verder ligt de werkzaamheidsgraad in Nederland een stuk hoger. Van alle 15 tot 64 jarigen werkt er in Nederland 74% t.o.v. slechts 62% hier. Om het Belgisch niveau op gelijke hoogte met het Nederlandse te brengen, zouden er hier 900.000 mensen extra aan werk moeten geraken. Zie je dat al gebeuren?
Wat er in de meeste commentaren over bovenstaande in onze media niét bij verteld wordt, is dat we daarenboven in de eerste plaats in dit land de handicap hebben van twee gescheiden bevolkingsgroepen die het elkaar moeilijk maken, om het nog beleefd uit te drukken. Een tweede reden is de macht der vakbonden, die in België veel sterker zijn dan in Nederland en die zich hier hoofdzakelijk bezig houden met het beschermen van hun stuk van de economietaart zonder zich verder veel zorgen te maken om de vooruitgang. Ze noemen zich wel progressief, maar doen hun best om alles te laten zoals het was en zijn in werkelijkheid vastgeroeste conservatieven. Denk maar aan de tegenstand tegen het nachtwerk i.v.m. de e-commerce en het mordicus willen handhaven van de wet Major in de Antwerpse haven.
Met een sterkere groei in Nederland en Duitsland zou Vlaanderen er wel bij varen daarbij te kunnen aansluiten. Dat zal niet voor morgen zijn zolang Wallonië op de rem blijft staan. Zo dreigt Vlaanderen bij een zgz ‘harde Brexit’, zonder een handelsakkoord met de U.K., miljarden euro te verliezen. Daarover kan het echter niet afzonderlijk onderhandelen, maar moet dat gebeuren in een Belgisch kader, waarbij de naam Magnette weer opduikt, de man die zegt voortaan tegen alle handelsakkoorden te zullen ageren. Jammer dat ze Trump daarvan straks de schuld niet kunnen geven!
|
