We maken ons al jaren druk over de ingewikkelde wetten die men in dit landje maakt. Een wet maken zonder uitzonderingen en achterpoortjes lijkt hier niet te kunnen. Dat was vroeger zo en dat is nu nog zo. Neem nu dat nieuwe wetsvoorstel waarbij men studiejaren kan afkopen om later (iets) meer pensioen te krijgen. Men moet er haast een boekhouder bijhalen om er nog aan uit te kunnen. Ikzelf heb daar geen last meer van, maar ik kan me indenken dat onze kinderen en kleinkinderen dat wel zullen hebben. Zeker als men zo kan zien dat de achterliggende reden van dit alles het incasseren van de aanbetalingen zijn, die men later misschien niet eens zal kunnen recupereren. Wie gaat er nu, als recent afgestudeerde, 5 tot 10.000 euro betalen om over 40/45 jaar er misschien iets voor terug te krijgen?
Het heeft allemaal te maken met zeer korte termijnplanning, waarbij de huidige regering niets beter is dan haar voorgangers. Dat geldt niet alleen voor het afkopen van studiejaren, maar ook voor de wijzigingen die er gemaakt zijn bij schenkingen en erfenissen en allerlei voorstellen omtrent het installeren van zonnepanelen, warmtebronnen e.d. waarbij niemand straks de bomen nog kan zien o.w.v. het bos. Al deze voorafbetalingen, kortingen, subsidies en noem maar op dienen alleen maar om het gat in de begroting dicht te rijden, een gat van enkele miljarden euro, waarbij meer zal komen kijken dan de miljoenen waarop men nu hoopt.
Pensioensparen e.d. mag een teken zijn van vooruitzien, maar ik acht me gelukkig dat ik mij daar in mijn jeugd niet mee heb bezig gehouden. Niet dat ik geld genoeg had, maar gewoon omdat ik er toen niet aan dacht te werken voor mijn pensioen. Wie dat in onze jeugd wel deed, werd best ambtenaar. Nu lijkt alles op de helling te komen staan als men er niét mee bezig is. Straks kan men misschien nog voorstellen te gaan sparen voor het pensioen vanaf de kleuterklas.
|