De rode vakbond organiseert vandaag nog maar eens een politieke staking. De andere twee grote vakbonden doen niet mee en dat om verschillende redenen. Het is nog maar eens een staking die vooral de studenten zal treffen die deze week nog examens en/of deliberaties hebben. In een tijd waarin zopas tijdens de zgz sociale verkiezingen nog eens gebleken is dat de jeugd steeds minder interesse toont t.o.v. de vakbonden, is dit een verkeerd signaal. Een tweede, misschien wel belangrijkere reden, is dat het ABVV eerst op eigen houtje had beslist vandaag te gaan staken en daarna pas de groene en blauwe collega’s is gaan vragen mee te doen. Voor een ABVV, dat slechts één derde van alle Belgische gesyndikeerden vertegenwoordigt en maar half zo groot is als het ACV, is dat gewoon dom. Het doet denken aan wat de PS deed na de laatste federale verkiezingen, toen die – samen met het CDH - besliste meteen een regering te vormen voor Wallonië en de Franse Gemeenschap en daar bovenop daarna nog eens wou meedoen bij de vorming van de nieuwe federale regering. Het is hen toen slecht bekomen en hopelijk zal dat vandaag met de rode staking niet anders zijn.
Binnen het ACV is er wel één afdeling die met de rode kameraden meedoet, nl de Waalse christelijke bediendenbond. Die vertegenwoordigt daar grotendeels beambten uit overheidsdiensten, waarvan de werklust nooit dát is geweest. Daarmee wordt de kloof Vlaams/Waals ook binnen die vakbond nog wat groter. Verder herhaal ik wat ik reeds vroeger geschreven heb: ge zult maar in Wallonië wonen en al dat gestaak moeten ondergaan. Ook vandaag zal er daar zo goed als geen openbaar vervoer zijn en de kans is groot dat er daar ook tijdens het weekeinde nog heel wat hinder zou kunnen zijn. Die hinder geldt in Vlaanderen in de eerste plaats voor o.m. openbaar vervoer dat uit Wallonië komt, bv treinen die van Binche over Brussel naar Turnhout rijden. Het leidt ertoe dat men hier bij ons slecht beheer steeds meer gaat vereenzelvigen met wat uit het zuiden van het land komt. Is men daar nu echt zo dom te blijven geloven in 19-eeuwse toestanden toen men een regering nog door stakingen kon doen laten vallen?
|