|
Normaal post ik mijn blog op SeniorenNet iets na middernacht, nadat ik het laatste radionieuws gehoord heb. Gisteren heb ik hem nog moeten aanpassen, toen men op dat nieuws vertelde dat de overname van PostNL door Bpost niet doorging, zoals eerst was gedacht. Ik had me in mijn eerste versie nl al zorgen gemaakt over het feit dat de vakbonden op maandag ook verzamelen hadden geblazen, omdat ze niet akkoord gingen met die overname en waarschijnlijk ook daar met stakingen zouden kunnen dreigen. Dat deze overname voor Bpost (een van de best presterende postbedrijven van Europa!) heel belangrijk was omdat het bedrijf daardoor een kans kreeg een belangrijkere rol te gaan spelen in de pakjesverdeling, een sector die momenteel in de lift zit, speelde voor de vakbonden niet mee. Voor hen telt alleen dat Bpost een Belgisch overheidsbedrijf blijft, waarin die overheid nog iets meer dan de helft van de aandelen bezit. Door PostNL over te nemen was de kans nl groot dat Bpost zou privatiseren en dat willen de vakbonden niet. Of het bedrijf daar beter of slechter van wordt, interesseert hen niet, wel het feit dat zij in een privébedrijf minder te zeggen hebben. Het is trouwens opmerkelijk dat de huidige, al dan niet wilde stakingen allemaal plaats vinden in overheidsbedrijven. De tijd dat men staakte in grote fabrieken is voorbij, omdat de meeste daarvan hun productie hier hebben stopgezet of afgebouwd, al dan niet na vakbondsacties. In elk geval hebben de bonden daar niets tegen kunnen doen. De slachtoffers van de huidige stakingen zijn deze keer niet meer de fabrieksbazen, maar de gewone burgers, de reizigers en de gedetineerden, iets wat de vakbonden zeker niet populairder zal maken.
Bpost en PostNL onderhandelden al drie maanden heel discreet en normaal zou de zaak deze maandag beklonken zijn. Dat dit nu niet door gaat, ligt – althans volgens Crootje, huidig minister voor Overheidsbedrijven – aan de loslippigheid van zijn voorganger Labille (PS), die vrijdagmorgen in een interview met de RTBf radio had verklaard dat de overheid aandelen van Bpost zou verkopen, dat het bedrijf geprivatiseerd zou worden en dat het eerder een kwestie van uren dan van dagen was. Als het blijkt dat die verklaring heeft meegespeeld, zou het wel eens kunnen dat hij daar gerechtelijk voor kan vervolgd worden, want dat is tegen de beurswet. In elk geval is duidelijk dat men bij de PS liever heeft dat een eigen overheidsbedrijf slecht werkt (hoe meer werklozen, hoe meer staatssteun de vakbond nl krijgt), dan dat het groeit in de privé. De partij is – via zijn vakbond – er wel degelijk op uit de stakingen politiek te recupereren, als zegt ze zelf van niet. Een duidelijker bewijs van deze gang van zaken maakten we trouwens maandagmorgen al mee in het distributiecentrum van Bpost in Nijvel, waar – ondanks het niet doorgaan van de deal – toch een wilde staking was uitgebroken. Men had er daar blijkbaar op gerekend dat de deal wél door zou gaan en geen zin de geplande (maar niet aangekondigde) stakingsdag ongedaan te maken. Niét werken is het nieuwe ideaal in Francofonië.
Of Labille voor zijn loslippigheid zal bestraft worden, valt nog af te wachten. Wie was het ook weer die zijn Fortis aandelen (en die van zijn familie, vrienden en kennissen) verkocht een paar uur vóór die bank over kop ging en daarvoor ook nooit bestraft is geworden?
|
