|
De opkomst bij de sociale verkiezingen, die nu voorbij zijn, was zo’n 10% lager dan de vorige keer. Daarmee zet de trend van dalende opkomsten zich verder. Dit geldt vooral voor de jongeren onder de 25 jaar die er zich maar al te goed van bewust zijn dat zij straks de rekening zullen moeten betalen voor o.m. een syndicaal beleid dat geen alternatieven biedt voor de crises die ze zelf mee heeft veroorzaakt. Dat er niettegenstaande dat alles toch nog veel mensen bij de bonden zijn aangesloten, komt door de premies die de vakbonden krijgen van een overheid waartegen ze zelf dan betogen en staken. Alsof dat trouwens het laatste jaar nog niet erg genoeg was, komen ze vandaag weer allen samen op straat, deze keer om de flexibilisering van de arbeid aan te klagen. Zij vinden dat een nieuwe soort indexsprong, waarvan de vakbonden steeds de negatieve kanten bekritiseren, maar zelf geen eigen voorstellen hebben tenzij terug te keren naar de situatie van een tijd die definitief voorbij is. In Wallonië wordt zelfs gesteld dat deze regering de 38-urenweek heeft afgeschaft, wat een leugen is. Ze wordt voortaan wel berekend op jaarbasis, zodat er inderdaad meer flexibiliteit komt. Ik kan best begrijpen dat niet iedereen het daarmee eens is, maar de toffe job van acht tot vijf zal voor velen een verre droom worden, ongeacht hoe die zal worden ingevuld. En het kan nog erger.
Omdat er vandaag in Wallonië weer weinig of niet zal gewerkt wordt, is de kans groot dat er daar weer zo goed als geen treinen zullen rijden. In Vlaanderen zou de hinder beperkt worden waardoor de studenten, die geconfronteerd worden met de jaarlijkse examens bij ons althans kans lopen ter plaatse te geraken, zij het met de nodige vertragingen. Ergerlijk blijft wel dat de NMBS speciale kortingen geeft die stakers via hun vakbonden kunnen bekomen. M.a.w. het federale Spoorbedrijf, in leven gehouden met jaarlijks 3 miljard euro staatssteun, subsidieert betogingen tegen diezelfde federale staat. Only in Belgium!
Dat het juist de jongeren zijn die bij de vakbonden afhaken, maakt duidelijk dat die bonden met hun eigen toekomst spelen. Het geld zal ergens vandaan moeten komen en als er straks niets anders overblijft zullen zij het zijn die als belastingbetalers de rekening voorgeschoteld zullen krijgen. Als er voor hen geen beter perspectief komt, kan men diegenen die het hier voor bekeken zullen houden geen ongelijk geven.
De hele rits stakingen, betogingen en werkonderbrekingen die we het laatste jaar gekend hebben, hebben zo goed als geen enkel effect gehad. De volgende serie tumult zal dat waarschijnlijk evenmin hebben. Ondertussen wordt het al zo zwaar beschadigd imago van dit land nog verder besmeurd, uitgerekend door groeperingen die beweren op te komen voor het unitaire België, terwijl de slachtoffers van hun acties niet de overheden maar de modale burgers zullen zijn.
|
