|
De beslissing van Bart De Wever om het communautaire binnen de eigen partij weer op de agenda te plaatsen, zonder afbraak te doen aan de belofte het binnen de huidige federale legislatuur niet meer ter sprake te brengen, blijft reacties uitlokken, niet in het minst binnen de eigen N-VA. Tegelijk met wat men een koerswijziging zou kunnen noemen, was er ook de polemiek over wie Hendrik Vuye als fractieleider van de partij in de Kamer zou opvolgen. Het idee van Bart om daarvoor Peter De Roover aan te duiden stuitte nl op nogal wat tegenstand van andere ‘papabili’. Daar blijkt ondertussen een mouw aan gepast te zijn: het wordt toch de Antwerpenaar De Roover, zodat de grote communicator zijn zin krijgt, maar de nieuwe fractieleider moet er een viertal vice’s bij nemen, een uit elke andere provincie. Een systeem dat al bestond onder Jambon. Of daarmee ‘Jempi’ Rondas, voorzitter van de vzw ‘Stem in ’t kapittel’ dat o.m. de website Doorbraak uitgeeft, zal tevreden zijn is een ander paar mouwen. Rondas – ex-Canvas! - is, samen met politicoloog Bart Maddens, zowat de grootste criticus binnen de Vlaamse Beweging, zeker daar waar het gaat over het bevriezen van het communautaire.
Wat trouwens in heel deze zaak ook niet is geklaard en waarover weinig duidelijkheid bestaat, is het feit dat men op de nieuwjaarsreceptie van de N-VA zei geen volgende staatshervorming meer te willen en men dan in 2019 desnoods zou weigeren er nog eens vijf jaar bij te doen, maar dat De Wever vier dagen later het communautaire weer boven water hield (zie mijn blogs van 11 en 15 dezer), iets wat moeilijk kan zonder e.o.a. hervorming. De vraag is nu hoe Vuye zoiets gaat geregeld krijgen. Wel, misschien is er een oplossing.
Een zekere Raf Geenens, die Ethiek en Rechtsfilosofie doceert aan de KULeuven, stelt dat men moet ophouden de staatshervorming aan de regeringsvorming te koppelen. Dus dat beide zaken apart van elkaar een eigen leven zullen kennen en niet langer verbonden zullen zijn met deadlines e.d. Op die manier volgt België dan het N-VA voorbeeld. Het schijnt trouwens dat zoiets ook al bestaat in Canada en Zwitserland, niet toevallig confederale staten. Door dat te doen kan de N-V A of welke partij ook een loyale regeringspartner zijn en in een afgescheiden forum een gehele of gedeeltelijke staatshervorming uitwerken. Hij stelt – volgens mij terecht – dat een staatshervorming nooit afgerond zal zijn. ‘Panta Rhei’*, alles wat leeft, blijft veranderen. Men zou het kunnen vergelijken met een taal die ook regelmatig moet worden aangepast terwijl ondertussen iedereen zich verder redt met de bestaande versie. Politiek gesproken zou ook het trauma van de 541 regeringloze dagen op die manier van de baan zijn.
Iets om even bij stil te staan en over na te denken.
* Uitspraak van Heraclitus, Griekse filosoof (540 – 480 v Chr.)
|
