Ik reageer even op de reactie van onze vriend Bertie die, zoals gebruikelijk, een zinnig verhaal heeft, over de NMBS deze keer en die dat, even gebruikelijk, allemaal netjes heeft opgelijst.

   Wat de uitspraak van Bart De Wever betreft, heeft Bertie gelijk. Men kan een spoorlijn van bv van Antwerpen over Brussel naar Charleroi zomaar niet doorknippen (hier in de Kempen hebben we er zo een van Turnhout over Brussel naar … Binche!). Dat komt omdat men die treinen in Brussel niet zomaar kan omkeren. De reactie van Bart was er dan ook een van het steekvlamgehalte en – als ik me niet vergis - is hij er al op teruggekomen. Er is echter wél een alternatief en dat wordt aangereikt door Marc De Scheemaecker, partijgenoot van De Wever en ex-spoorbaas, die er dus wel iets meer van kent. Volgens De Scheemaecker kan men alternatieve lijnen inleggen tussen enkel Vlaamse steden en Brussel. Bv een lijn Oostende-Brussel-Hasselt of Antwerpen-Brussel-Gent en in Wallonië hetzelfde doen (Luik-Brussel-Charleroi bv). Het zal allemaal wat reken- en ander werk met zich meebrengen, maar ergens is het doenbaar en dan zijn wij verlost van de Waalse connectie, waar de kameraden dan verder mogen staken tot ze het zelf moe zullen worden.

   Op Bertie’s vraag wat ik denk van het terugbrengen van de juiste proportie tussen vakbonden en samenleving, kan ik heel duidelijk zijn. Dat zal alleen werken als die bonden een rechtspersoonlijkheid krijgen. Zoals die nu werken heeft dat meer weg van maffia: ze doen wat ze willen, als het er op aan komt nemen ze geen verantwoordelijkheid op en ze beheren tientallen miljoenen euro’s, die ze van overal krijgen (11miljoen per jaar alleen al van de NMBS) waarvoor ze geen rekenschap moeten geven, dat terwijl een gewone burger door het gerecht achtervolgd wordt als men nog maar denkt dat hij zou kunnen gesjoemeld hebben. Als alle Belgen gelijk zijn voor de wet, punt 1 van onze Grondwet (!), dan moet dat ook gelden voor vakbondsbazen en militanten.

   Tenslotte mogen we in dit specifieke geval van de NMBS niet vergeten, dat een gemiddelde NMBS-medewerker slechts 160 dagen per jaar werkt (dat worden er nu, och arme, 170). De pensioenleeftijd blijft er op 55 jaar, waar de andere landgenoten tot 65 en straks tot 67 moeten blijven werken en ook aan de 60 vakantiedagen wordt niet geraakt. De meeste landgenoten kunnen alleen maar dromen van werkomstandigheden zoals bij het Spoor, terwijl datzelfde Spoor ze als reizigers regelmatig (soms zelfs letterlijk) in de kou laat staan zodat ze niet of niet tijdig op hun werk geraken als de treinen niet rijden.

   In 2017 moet er bij de NMBS een nieuw vervoers- én investeringsplan komen. Hopelijk maakt men er dan werk van om een einde te maken aan de Belgische wafelijzerpolitiek die steeds in het nadeel van Vlaanderen uitvalt, ook bij het Spoor en waardoor de NMBS er nooit in zal slagen een rendabel bedrijf te worden. Dit land kan zich niet blijven veroorloven elk jaar drie miljard euro te steken in een bedrijf waar een deel van het personeel zelfs een speciaal statuut en allerlei extra voordelen nog niet genoeg vindt.