In Duitsland greep eergisteren het met spanning afgewachte congres plaats van CDU, de partij van Merkel én van de zusterpartij uit Beieren, de CSU. ‘Mutti’ had de laatste tijd heel wat kritiek gekregen, ook uit eigen rangen, i.v.m. haar aanpak van de vluchtelingenstroom in het algemeen en haar ondertussen bekende uitspraak van ‘Wir schaffen es’. Wel, het is een storm geworden in een glas water, want Merkel bleef op haar standpunt, haalde er de principes bij van het christelijk geloof waar beide partijen voor zouden moeten staan en kreeg op het einde van een toespraak die meer dan een uur in beslag nam een applaus dat negen minuten duurde. Om dat te bereiken moest ze het niet alleen goed uitleggen, maar niettemin enkele toegevingen doen, al lijken mij die eerder gratuit. Vanaf volgend jaar zouden er minder vluchtelingen toegelaten worden, zonder er echter een bovengrens op te plakken. Onze tsjeven zouden het niet beter kunnen verzinnen.
De tweede dag, gisteren dus, zou Horst Seehofer, de minister-president van Beieren en voorzitter van de zusterpartij aan het woord komen. Seehofer is in de vluchtelingenkwestie altijd de hevigste opponent van ‘das Mädchen’ geweest en heeft haar op een vorige bijeenkomst ooit eens publiek de les gelezen. Merkel bleef en blijft daar echter onverstoord bij en gaat verder haar eigen gang, wetende dat er in haar partij niemand is die haar momenteel kan vervangen. Van wat Seehofer die tweede dag zou gezegd hebben, heb ik in onze media trouwens niets vernomen, zodat ook de Beier zich maar beter koest zal gehouden hebben, het motto indachtig dat blaffende honden niet bijten…
We zullen zien wat het daar wordt, maar toch één opmerking. Merkel en haar medestanders beweren regelmatig dat Duitsland het aankan, zoals het land dat ook heeft kunnen doen met de miljoenen Duitsers die vlak na WO II uit Polen werden verdreven. Dat waren echter échte Duitsers, die de taal al spraken, vrij goed geschoold en meestal christelijk waren opgevoed. Geen moslims die de taal niet kennen en waarvan een serieus deel zo goed als analfabeet is. Financieel zal het misschien wel lukken – Duitsland heeft een handelsoverschot en geen schulden - maar voor de rest blijft het een gok. Wie leeft zal zien.
---
Merkel werd zopas door Time Magazine uitgeroepen tot ‘persoon van het jaar’. Men moet zich daar niet te veel bij voorstellen. Tot het einde van vorige eeuw werd de ‘persoon van het jaar’ bij Time gekozen door de lezers. Die persoon kon zowel veel goed als veel kwaad hebben gedaan. Zo gebeurde het ook dat figuren zoals Hitler, Mao, Stalin en Komeini ooit verkozen werden. Toen voor het jaar 2000 de ‘persoon van de eeuw’ verkozen moest worden, kozen de lezers voor Hitler. De Time redactie was het daarmee niet eens en koos dan maar zelf een figuur, iets wat ze sindsdien is blijven doen. Het blad verspeelde daarmee echter een aanzienlijk deel van haar abonnees, ondergetekende inbegrepen en is sindsdien heel wat van zijn pluimen verloren en qua populariteit voorbijgestoken door het Britse ‘Economist’.
|