U schrijft: 'De man was kort geleden nog in Saoedi Arabië geweest, het Mekka (letterlijk) van de meest radicale islam.'
Juister ware geweest om te schrijven: 'De man was kort geleden nog in Saoedi Arabië geweest, het Mekka (letterlijk) van dé islam'.
Ik schrijf dit, omdat ik me zal blijven afzetten tegen deze in mijn ogen echt niet correcte formulering, als zouden er twee soorten 'islam' bestaan, nl. een radicale en een gematigde versie. Er bestaat immers maar één islam, en dat is die van die ene en ondeelbare koran, het eigenste woord van allah, en als dusdanig niet wijzigbaar of interpreteerbaar, het boek van de pure haat en discrimintatie tegen ongelovigen (349 haatverzen!), ook wel eens voor de verandering honden, apen of varkens genoemd. Punt aan de lijn. Er bestaat bijgevolg geen 'light versie' van de islam. (dixit Erdogan)
De zogezegd 'gematigde islam' is dan ook een louter westerse uitvinding, een soort struisvogelpolitiek van het westen om de waarheid niet onder ogen te moeten zien. Een fata morgana zonder weerga van westerlingen, die geloven in een soort Europese, gematigde islam, omdat zijn niet wensen te behoren tot de twee extremen, de fanatici van de islam aan de ene kant en de islamcritici aan de andere kant, hoewel deze beide kampen wel degelijk spreken over die ene en ware islam van de koran, de fanatici uiteraard als voorstander, de islamcritici als tegenstander. Deze 'eigen gematigden' wensen de islam op een zogezegd redelijke manier te benaderen. Ook zij dwalen, dat bewijst de realiteit dagelijks, en zij behoren daarmee, samen met de islam fanatici, tot het foute kamp.
Zijn alle moslims dan moordenaars? Neen, zeker niet. Althans nog niet. Er zijn effectief een aantal moslims die echt niet akkoord gaan met wat sommigen van hun geloofsgenoten in naam van allah doen, en dat ook proberen duidelijk te maken. Ook tegenover geloofsgenoten. Die oprecht menen dat hun islam een verdraagzame religie van vrede is, die geweld wordt aangedaan, zeg maar verkracht wordt, door al dat moslim-geweld in naam van allah, maar tegelijktijd blijven zij emotioneel ook nog hecht verbonden met hun religie, de islam, waarin zij van kindsbeen af zijn opgevoed.
Dat zijn dan die muzelmannen die al voor een deel beïnvloed zijn door onze westerse waarden en morele normen, en die oprecht van mening zijn dat deze westerse waarden en de islam perfect kunnen samen gaan. Niets blijkt telkens minder waar. Maar het zijn wel de enigen die oprecht zijn in hun dwaling. Het probleem is dat men niet weet wie die echte 'gematigden' juist zijn (Taqyyia) en met hoeveel ze wel zijn. Wat wel vaststaat is dat ze allemaal, net als al die gewelddadige moslims, geloofsgenoten zijn van die ene islam van dé koran. Dat op zich alleen al is onrustwekkend, want van de ene op de andere dag kunnen die nu nog 'gematigden', hun gematigde visie verliezen, en de opdrachten vervat in de koran jegens ongelovigen, effectief gaan uitvoeren. Die moslims verdienen dus als enigen een enigszins omzichtige benadering, juist vanwege hun oprechte dwaling, in tegenstelling tot de 'taqiyya-moslims' en onze 'eigen gematigden'. De eersten omdat zij ordinaire bedriegers zijn, strategische vijanden van onze maatschappij, waarvoor geen medelijden past, de tweeden, omdat zij ziende blind voor de feiten en doof voor enige kennis, en dus te kwader trouw, blijven volharden in het zelfbedrog van een 'gematigde islam'. Ook zij verdienen niet het minste medelijden.
Voor al die echt gematigde moslims, de weinigen dus die het echt goed menen, is de kortste pijn de beste, maar het is meteen wel een gevaarlijke oplossing voor hun fysieke veiligheid, want op afvalligheid staat binnen de islam nu eenmaal de doodstraf: hen duidelijk maken dat de hele islam één groot boerenbedrog is, een illusie of fata morgana, die zij hun hele leven lang ten onrechte hebben gekoesterd, illusie vervat in een boek, de koran, dat daardoor meteen gedegradeerd wordt tot een ordinair boek van valse kennis, dé grote leugen op papier. Niet meteen een prettige vaststelling als individu, na zo vele jaren van het tegendeel overtuigd te zijn geweest.
De islam is een geloofsbekentenis van de oorlog, niet een religie van de vrede. De islamitische theorie leert dat deze oorlog zal eindigen als alle menselijke wezens op aarde zich aan de islamitische heerschappij zullen onderworpen hebben, en uiteindelijk moslims zullen zijn geworden. Vrede door onderwerping, dat is de werkelijke betekenis van het woord 'islam'. In de islamitische realiteit zien we dat islamitische maatschappijen dan net als alle andere vreedzaam zijn. De moslims vechten er dan onder elkaar enkel nog om uit te maken wie de beste en meest ware moslims zijn. Daarom kan de 'islam' met reden een permanente wereldoorlog genoemd worden, een oorlog die al 1400 jaar lang woedt, en die al ontelbare mensenlevens heeft gekost.
Laat ons daarom met ons allen voor eens en voorgoed ophouden om dat niet bestaand onderscheid tussen een gematigde versus een radicale islam te maken. De islam is wat hij is, zelfs al is het een 'unconvenient truth', nl. een ideologie van haat en discriminatie jegens andersdenkenden, verstikkend voor iedereen, ook voor de gelovigen, hét zwarte gat van de complete duisternis, stilstand en onwetendheid op alle vlakken. De juiste kennis van uw vijand is de eerste vereiste om hem het hoofd te bieden. Al de rest is puur zelfbedrog. Vandaar.
Of zoals de Marrokaans-Nederlandse schrijver en ex-moslim, Haffid Bouazza, uit ervaring schreef: 'De gematigde moslim is een westerse uitvinding. We hebben geen gematigde, maar afvallige moslims nodig'.
Haffid Bouazza en zijn zus, Hassnae Bouazza, werden beiden geboren in Oujda aan de Marokkaanse-Algerijnse grens. Het gezin kwam in oktober 1977 naar Nederland, waar de kinderen opgroeiden in Arkel. Hij trekt al geruime tijd ten strijde tegen de islam. Een heilige oorlog met alle vasthoudendheid van dien.
06-12-2015, 14:48
Geschreven door Geronimo
|