|
Sinds gisteren weten we plots dat de kernreactoren Tihange 2 en Doel 3 – die met de beruchte scheurtjes - waarschijnlijk dit jaar nog zullen worden heropgestart. Die hebben zo’n drie jaar stilgelegen en zijn nu ineens weer veilig. Buiten die twee was er trouwens in het buitenland slechts één reactor van hetzelfde type, in Zwitserland, die dezelfde symptomen had, iets wat ik altijd raar heb gevonden, wetende dat er enkele tientallen van diezelfde reactoren in verscheidene landen draaien. Die drie jaar stil liggen hebben zowel de staat als Elektrabel veel geld gekost, maar men kan er zich mee troosten dat veiligheid een prijs mag hebben.
Opmerkelijk in deze zaak is wel dat de bekendmaking van het weder opstarten van de ‘scheurtjesreactoren’ samenvalt met de beslissing van de federale overheid om de oudste kernreactoren, die van Doel 1 en 2 langer open te houden dan eerst voorzien. E.e.a. had te maken met de schrik voor een mogelijke black-out tijdens de komende wintermaanden. Als Tihange 2 en Doel 3 weer kunnen worden opgestart, is dat gevaar geweken omdat er dan een derde meer eigen productiecapaciteit bij komt.
De beslissing om zowel Doel 1 en 2 als de scheurtjesreactoren weer op te starten is meteen al gecontesteerd door dé specialist ter zake, Vande Lala (Electrawinds, offshore atol, BTW-verlager). Hij vindt het opstarten van de twee oudste reactoren nu overbodig. In principe is dat ook zo, alleen leven we in een land waar morgen weer alles anders kan zijn en waar wetten gemaakt worden waar men later zelf niet meer aan uit kan (om nog te zwijgen over die met terugwerkende kracht). Stel dat men die twee oude reactoren inderdaad niet meer opstart en er morgen weer een ander probleem opduikt, dan begint de hele miserie over een mogelijke black-out opnieuw. Start ze allemaal maar op, zou ik zeggen, dan zitten we deze winter alvast gebeiteld en zullen we stroom hebben die alvast niet duurder uit zal vallen dan de geïmporteerde, voor zover we die laatste al zullen krijgen mocht het nog eens écht winteren…
|
