Gisteren verongelukten in de haven van Antwerpen twee Bulgaarse arbeiders die daar aan het werk waren in een droogdok. Om een nog niet bekende reden vielen ze met het platform van hun hoogtewerker naar beneden en waren beiden op slag dood. Een menselijk drama, zoals er, jammer genoeg, wel meer gebeuren in de haven, waar het werk niet risicovrij is. Dat de twee Bulgaren waren, lijkt op het eerste zicht geen nieuws meer. Ik zou ze niet graag de kost geven, de Oost-Europeanen die hier op e.o.a. manier de kost komen verdienen. Wat me wel treft, is de vraag of die mensen ook onder de Wet Major vielen. Ge weet wel, die wet die zegt dat er in de haven alleen erkende dokwerkers aan de slag mogen. Als men weet wat voor heibel er al niet geweest is, en nóg is met de Katoen Natie van Fernand Huts, omdat die daar een in- en herverpakkingsdienst heeft met (meestal allochtone) medewerkers, dan kan men zich afvragen, hoe dat in het Antwerp Dry Dock werd ‘geregeld’. Ondanks het feit dat het werkongeval al vanaf het ochtendnieuws bekend was, heb ik daar de hele dag niets over gehoord.
---
Nog zo’n zaak waarbij ik op mijn honger blijf zitten, is het nieuws dat Sven Mary, de topadvocaat die samen met zijn vrouw een advocatenbureau heeft, riskeert bankroet te gaan. Het koppel zou vorig jaar voor meer dan 100.000 euro verlies hebben geleden, door schulden met banken en ‘leveranciers’. Men verwacht zoiets niet van iemand die van het Tv-scherm niet weg te slaan is, die het enige geruchtmakend proces na het andere behandelt en die door klanten zoals die familie Aquino m.i. niet met peeschijven wordt betaald…
Deze zaak wordt dan wel in alle media vermeld, maar geen enkele die er dieper op in gaat, wat bij een BV* toch opmerkelijk kan genoemd worden.
* Weet je hoe men in Wallonië een bekende Waal noemt? Een WC (Wallon Connu)!
|