|
Sultan in spe Erdogan heeft zijn doel niet bereikt bij de Turkse parlementsverkiezingen. Zijn AK partij verloor bijna 10% van de stemmen, verloor haar volstrekte meerderheid en zal voor de eerste keer in dertien jaar een coalitieregering moeten vormen. De grote verantwoordelijke van het debacle is Erdogan zelf, die als president verondersteld werd boven de partijen te staan en zich niet had moeten bemoeien met die verkiezingen. Van zijn Ottomaanse dromen zal dan ook niets in huis komen en hij mag al blij zijn dat hij zijn enorm paleis – het grootste presidentiële paleis ter wereld - zonder toelating of vergunningen gebouwd in een beschermd natuurgebied, mag betrekken.
Door het succes van de nieuwe pro-Koerdische HDP-partij, waarvoor gegarandeerd ook heel wat Turken gestemd hebben, ontstaat er in Turkije een nieuwe politieke situatie, waardoor o.m. de door Erdogan geplande Ottomanisering van het land op een klein pitje zal moeten gezet worden. Anderzijds maakt het (voorlopig?) een einde aan de onderdrukking van de Koerden, een volksgroep die bijna 20% van de bevolking uitmaakt, een andere taal spreekt maar tot nu toe niet alleen behandeld werd als ware ze onbestaande, maar wier aanhangers voor drie keer niks de gevangenis invlogen, journalisten en advocaten inbegrepen. Sinds twee jaar heerst er een soort wapenstilstand in een conflict dat de afgelopen 30 jaar aan zo’n veertigduizend (!) mensen het leven heeft gekost en dat in een land dat zich democratisch noemt. De HDP-partij heeft trouwens nu ook drie Armeense verkozenen (normaal zijn dat christenen) en zelfs een Jezidi, op een totaal aantal zetels van 79.
De uitslag van deze verkiezingen heeft niet het minste belang voor een eventuele toetreding van Turkije tot de E.U. Die werd door Erdogan zelf al hooghartig afgewezen. Van de circa 25 vragen, waarop de E.U. ter zake een antwoord wou, kregen er sinds de AK-Partij aan de macht is slechts een handvol een positieve reactie.
---
En dan iets heel anders:
In dS Avond van vorige week vrijdag, bij ‘De Mening’, vertelde een zekere Jogchum Vrielink, jurist, ‘dat het er ooit van zal komen dat mensapen een rechtspersoonlijkheid zullen krijgen’…
Ja maar: eerst nog de vakbonden, of moet dat eerst ook een bedreigde soort zijn vóór men die een rechtspersoonlijkheid geeft?
|
