|
Peter De Roover, ooit hoofdredacteur van Doorbraak en erevoorzitter van de Vlaamse Volksbeweging, werd dit jaar lid van de N-VA, kwam mee op de kieslijsten te staan en werd verkozen tot federaal volksvertegenwoordiger. Recentelijk werd hij vrij verrassend verkozen tot tijdelijk voorzitter van de commissie Binnenlandse Zaken, een functie die hij overnam van Siegfried Bracke, die ondertussen voorzitter van de praatbarak werd. Alhoewel maar tijdelijk, werd zijn aanstelling ondertussen al gecontesteerd door de Franstalige oppositie die hem verweten een ‘separatist’ te zijn. Het houdt gewoon niet op met de hatelijkheden tegen iedereen die niet tot de traditionele partijen behoort en maar enige echte Vlaamse reflex heeft. Van zielige kleingeestigheid gesproken. Zelfs iemand die een tijdelijke functie bekleedt wordt meteen al als een pestlijder behandeld omdat hij een uitgesproken Vlaamse mening heeft. Ondertussen is die functie definitief naar partijgenoot Brecht Vermeulen gegaan. De Roover, een no-nonsense leraar in het technisch onderwijs die een zoveelste goede aanwinst was voor de partij, krijgt nu de leiding over de commissie Herziening van de Grondwet en Hervorming van de instellingen. Nu maar afwachten of de francofone aasgieren hem daar evenmin op zijn plaats zullen vinden en of ze bij Vermeulen ook geen stok zullen vinden om de hond te slaan.
De vraag is ook hoe lang men deze muggenzifterij zal volhouden. Misschien dooft ze wel uit zoals in Antwerpen gebeurd is. Daar viel de socialistische oppositie na de gemeentelijke verkiezing, ook over elke beslissing van het nieuwe schepencollege, tot men waarschijnlijk geen argumenten meer had, ook omdat heel wat van die beslissingen al genomen werden door de vorige meerderheid waar zij het zelf voor het zeggen had. Op federaal vlak liggen de roodjes er niet zo lang uit als in Antwerpen (25 t.o.v. 90 jaar!), maar hoop doet leven.
|
