Tijdens de laatste verkiezingscampagne, enkele weken vóór 25 mei, had staatssecretaris Wathelet Jr (cdH) het lumineuze idee de vliegnormen rond Zaventem nog eens te veranderen. In het voordeel van de Brusselaars en de franskiljonse villawijken en ten nadele van de Vlaamse Rand, zoals van een Waal verwacht kan worden. De Vlaamse deelregering liet toen eindelijk nog eens haar tanden zien en riep een belangenconflict in, waarbij de hele zaak met zestig dagen werd uitgesteld en dus over de verkiezingen getild. De affaire maakte dat madame Milnjet in het Brusselse slechte punten haalde bij de laatste verkiezingen en zorgde er mede voor dat Ecolo, de Franstalige versie van Groen, op 25 mei liefst 10 van haar 14 zetels verloor. En dan wil Groen, dat met Ecolo één fractie vormt, bij monde van Van Besien graag meeregeren, waar dan ook. Niet dus.
Die zestig dagen verstreken vorige nacht en dus zou er opnieuw over gepraat moeten worden. Dat gebeurde ook, in het kernkabinet. De uitslag was, dat een regering in lopende zaken hierover niet kan beslissen, gewoon omdat het overlegcomité niet meer bijeen komt vóór er een nieuwe federale regering zal zijn. Officieel zou het nog mogelijk zijn daarover te debatteren in het parlement, maar niemand gelooft daarin omdat we dan meteen in een communautaire ruzie terecht zouden komen. Dat de partijen, die het nieuwe Brusselse gewest gaan beheren, daar wel al een akkoord over hebben (pro Wathelet, wat dacht je, ook CD&V, Open VLD en SPa!) doet niets ter zake. We zitten weer helemaal in België.
Op nationaal vlak gezien, stelt heel dat verhaal over de vliegnormen op zich niet zoveel voor. Het laat echter wel zien dat de federale regering vleugellam is en dat de deelregeringen tot veel meer in staat kunnen zijn als ze dat willen. Daarom is het dubbel spijtig dat de Vlaamse regering nog steeds niet gevormd is, het meer dan waarschijnlijk niet zal zijn op 11 juli en we al blij mogen zijn, mocht er een zijn op 21 juli, al heeft Vlaanderen daar officieel niets mee te maken. Toch blijft dat een belangrijke zaak. Als er bv op de nationale feestdag nog geen federale regering zou zijn, maar wel overal gewestregeringen, dan is de logische volgende stap dat die deelregeringen het initiatief nemen en samen gaan overleggen wat ze voortaan zelf zullen gaan doen en wat er daarna nog zal overschieten voor de federale.
En zoiets heet dan confederalisme…
|